Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




یوحنا 1:29 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

29 فردأیی، یحیی بدِه که عیسی اونه طرف أمَئدره، بوته: «بَینین، اینه خدا قوربؤنی برّه، که دونیا جی گوناهِ ویگینه!

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کیتاب مقدّس به گیلکی (رشتی)

29 فردایٚ او روز، یحیی چون عیسایَ بیده کی اونٚ طرف اَمون دره، بوگفته: «اَنه برّه‌یٚ خودا کی گونایَ از دونیا اوسَنه!

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Gilaki New Testament

29 فردأیی، یوحنا، عیسایَ بیدِه کی اونی ور اَمؤندره. پس مردومَ بوگفته: «فأندرید! اَن هو بٚرّه‌یی ایسه کی خودا اوسه کوده، کی تومأمٚ دونیأ مردومٚ گونأیأنٚ بٚخشئنٚ وأسی قوربأنی به.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

29 فردایی، یحیی عیسیَ بیده کی اونِ سمت اَمون دَره، بگفت: «بیدینید، اَن ایسه خُدا قربانی بَرِّه کی گُنایَ دُنیا جا اوسانه!

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




یوحنا 1:29
65 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

مریم یکته ریکه زَئنه که، تو اونه ایسم عیسی نِئنی. چونکه او خو قوم اوشونِ گوناهؤنَ جی نجات دِئنه.»


حتی انسونِ ریکه هم نومَه که تا اونه بِه خدمت بکونَن، بلکه بومَه خدمت بکونی و خوش جؤنِ خیلی​ین آزادی واسه هَدای.»


فردأیی، یبارده یحیی خوشِ دوته از شاگردؤنِ اَمره ایسأ بو.


یحیی، عیسی که اورای ردّ بودبؤ، نیگاه بُوده و بوته: «بَینین، اینه خدا قوربونی برّه!»


فردایی عیسی تصمیم بیته بشی جلیل ولایت. او فیلیپس پیدا گوده و اونه بوته: «می دومبال بیه!»


سومی روز میئن، جلیل ولایت، قانا دهاتِ میئن عروسی بو و عیسی مَئرَم اوره ایسه بو.


«چونکه خدا دونیاء اَنیچی محبّت بُوده که خوشِ یکدنه ریکَه هَدأ، تا هر کی اونه ایمؤن بأری هلاکَ نبی، بلکه ابدی زندگی بداری.


اوشؤن او زناکِ گوتَن: «ده فقط تی​گبون واسه نیه که ایمؤن أبِئنیم، چونکه اَمه خودمؤن اونه گبؤنِ بشتؤسیم و دؤنیم که راست راستِ، ایی مرداک، دنيا نجات دهنده‌ ایسّه.»


مو ایسّم او نونی که زندگی هدِئنه و آسمؤنای جیر بوُمه. هر کس ایی نونِ بخوری، تا ابد زنده مؤنه. او نونی که مو دونیا زندگی بِه بخشنَم، می تن ایسّه.»


هرکس عیسی ایمان بائره به واسطه ی اون، آزادَ بنه، هر اونچی دیرون که نتونستید بواسطه ی موسی شریعت، آزاد ببین.


او قسمتی که خواجه مقدس نیویشته أن جی خونده بو، ایی بو که: «درست، یکته گوسفند مورسون که اونه بوردرن سیرَ بینَن، و یکته برّه مورسون که خوشِ پشم چینؤن ورجه تام بزه، هوطو خو دهنِ وازَه نوکوئنه.


چونکه مو مهمترین چیزیه که مَه برسئه شیمئبه اعلوماگودم: ایکه مسیح امی گوناهان وسه بمرده هیطو که مقدس بنویشته ئان میئن بما،


خدا او کسه کی گوناهه نشناخته، امئبه گوناه چاگوده، تا امه اون مئن خدا صالحی ببیم.


کی خوشه جؤنه امئه گوناهؤن وأسی هدأ تا أمره خدا و امئه پئر ایراده همرأ، ای شر دؤرؤن أجی رهاواکونه.


مسیح أمئه جا سر لعنت بوبؤ و ایطؤری أمره شریعت لعنت جیر أجی آزادأگوده، چونکی تؤرات مئن بنویشته بوبؤ که «هرکی دار بزئه ببون ملعونه.»


او کی خوشه جؤن دأن أجی، همه ته آدمؤن خونبها هدأ. ای حقیقت، مناسب زمؤن مئن شهادت بدأ بوبؤ.


کی خوشه جؤنه أمئبه هدأ تا أمره هرته شرارت أجی رهایی بدئه و پاک مردومی خوشئبه چاکونه که هچی خودش شی ببون و خؤرم کارؤن ئبه غیرت بدأرن.


پس او، خدا جلال نوره و کاملا اون ذاته نشؤن دئنه، و او همه چیِ خو کلام قوت أمره استوار دَئنه. او بعد پکا گودنِ گناهؤن، اونه راست دست ور که پیله ایسه و کبریا عرش میئن دره، بنیشته.


هینه وسه، لازیم بو او از هر نظر خو برارؤنِ مورسؤن ببی تا بتونی پیله کاهن مقؤم میئن وفادار و بخشنده و خدا خدمتکار ببون تا مردوم گوناهونِ به کفاره بکونی.


پس مسیحم که یک دفأ قوربؤنی بوبؤ تا خیلی ئن گوناهؤنه ویگیری، دومی بار ئبه هنه، ولی نه گوناهؤن ویتن ئبه، بلکه اوشؤن نجات وأسی که شوق همأ اون ئبه چوشم رافایی دأنن.


بلکی مسیح با ارزش خون همرأ هدأ بوبؤ؛ او بی‌عَیب و بی لکه بره موسؤن.


مسیح خودش أمئه گونائانه خو تن مئن صلیب سر کولأگیته، تا أمه گونای ئبه بمیریم و صالحی به زیندگی بوکونیم. اون جیجائان همرأ شفا بیتین.


چون مسیحم یک دفأ گونائان ئبه عذاب بکشئه، یعنی او صالح، اوشؤن ئبه کی صالح نئن، تا أمره خدا ورجه بأره. او جسم مئن بکوشته بوبؤ، أما روح مئن زینده وابؤ


عیسی، أمه گناه أن کفاره ایسّه، و نه فقط أمه گناه أن بلکه تموم دنیا گناه أن به.


شمه دوئنین که او ظهور بوده تا گناه أن از بین ببری. اونه میئن هیچ گناهی ننَه.


محبت هی ایسّه، نه اونکه أمه خدا محبت بودیم، بلکه او اَمره محبت بوده و خوشِ ریکه سرادا تا أمه گناه أنِ کفاره ببی .


و عیسی مسیح طرف أجی، او وفادار شاهید، اولته نفر کی بمرده ئان أجی زینده وأبؤ، و پادشاهؤن حاکیم زمین سر. او که أمره دوست دأنه و خوشه خون همرأ، أمره أمئه گونائان أجی رهایی بدأ.


و اوشؤن، بره خون همرأ و خوشؤن شهادت کلؤم همرأ اون سر حریفأبؤن. چونکه اوشؤن خوشؤن جؤنه دوست ندأشتن، حتی تا مردن زمت.


و همه ته اوشؤن کی زمین سر ایسأن و او وحشی جؤنوره پرستش کؤنن -یعنی هرکس که اون ایسم، بره حیات دفتر مئن بنویشته ننأ، هو بره کی قبل ای کی دونیا خلق ببون قوربؤنی بوبؤبو.


بأزین نیا بودم، و بین، او بره صهیون کوه سر ایسأبو و اون همرأ صد و چهل و چهار هیزار نفر دبون کی خوشؤن پیشؤنی سر اون ایسم و اون پئر ایسمه بنویشته دأشتن.


اونم خدا غضب شراب أجی واخؤنه، او شراب کی پورملاته و خالیص، خدا غضب جؤم مئن دوده بوبؤ. او، مقدس فریشته ئان پیش و بره پیش، آتش و گوگرد همرأ عذاب کشنه.


ایشؤن هوشؤنی ایسن کی خوشؤنه زنأکؤن همأ نجیسأنودن؛ چون ای مرداکؤن باکرهَ ن. ایشؤن هوشؤنی ایسن که هرجا بره بوشون، اون دومبال شنن. ایشؤن، آدمؤن مئن أجی دومرته بهئه بوبؤن تا خدا و بره به نؤبر ببون.


و اوشؤن خدای خادیم، موسی سرود و برّه سروده خؤندن و گوتن: «تی کارؤن پیلّه ایسه و عجیب، أی خداوند خدای قادر مطلق تی رائان چندی عدل و حقه، أی میلّتؤن پادشاه.


اوشؤن بره همأ جنگنن، اما او بره ایشؤنه بسر بنه؛ چون او خداوندؤن خداوند و شاهؤن شاه ایسه- و اوشؤنی که اون همرأ ایسأن، اون دعوت بوبؤرؤن و دؤجئرؤن و اون وفادارؤنن.»


بأین شادی بوکونیم و خوشحال ببیم و اونه جلال بدیم، چونکه او برّه عروسی زمت برسئه، و اون عروس، خوشه حاضیرأگوده،


و او فریشته مأ بوته: «اینه بنویس: خوشا به حال اوشؤن که او بره عروشی شام ئبه دعوتن.» و مأ بوته: «ایشؤن، خدای حقیقی کلؤمن.»


و شهر دیوار، دوازده ته پی دأشت که اوشؤن سر، بره دوازده ته رسول نؤم بنویشته هنّأبو.


ولی هیچ ناپاکی و هیکس که اون کارؤن نیفرت انگیز و دورؤغ أجی ببون، هرگی اؤره راه پیدا نوکؤنه؛ بلکه هچی فقط اوشؤنی که اوشؤن ایسم، بره حیات دفتر مئن بنویشته بوبؤ، اؤره راه پیدا کؤنن.


بأزین یکته از او هفت ته فریشته که هفت ته پیاله پور از هفت ته آخرته بلا دأشتن، بمأ مأ بوته: «بیه! مو عروسه، یعنی برّه زنه، تأ نشؤن دئنم.»


و تخت وسط، او چهارته زینده مخلوق و پیرؤن مئنه، یکته بره بدئم کی قوربؤنی مورسؤن بو و هفت ته شاخ و هفت ته چوشم دأشت، کی خدا هفت ته روح ایسن کی تمؤم زمین سر، سرأدأ بوبؤن.


هیطؤ کی طوماره هیته، او چهارته زینده مخلوق و او بیست و چهارته پیر، بره پیش بکتن؛ هرته از اوشؤن یکته ساز چنگ خوشؤن دست مئن دأشتن و جؤمؤنی دأشتن کی طلا یأجی بو و بخور أجی پور بو که هو مقدسین دعائان ایسه.


او موقع برهَ بدئم که یکته از او هفت ته مهره بشکنئه و بشتؤسم که یکته از او چهارته زینده مخلوق، یکته صدا همرأ که آسمؤنگؤر جور بو، بوته: «بیه!»


اوشؤن کوهؤن و صخره ئانه گوتن: «أمئه سر بکین و أمره او تختنیشین چوشم أجی و او بره غضب أجی جا بدین.


مو اونه آؤجا بدأم: «أی آقا، اینه تو دؤنی.» و او مأ بوته: «ایشؤن هوشؤنی ایسن که او پیله عذاب أجی بیرین بمأن و خوشؤن قبائانه بره خون مئن بشوسن و سیفیدأگودن.


چون او بره کی تخت مئن ایسأ اوشؤن گالش بنه، و اوشؤنه زیندگی چوشمه ئان آؤ سمت راهنمایی کؤنه. و خدا هرته أرسؤ اوشؤن چوشمؤن أجی پکأکؤنه.»


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ