27 و ابلیسه مجال ندین.
27 شیطانَ رأ فأندید.
27 و ابلیسَ فرصت فَندید.
اما پطرس اونه بوته: «ای حَنانیا، چرِء بوگذاشتی شیطؤن تی دیلِ ایطؤ پورا كونی که روحالقدسِ دروغ بوگوی و اَنی زمینِ پولِ ته به بدأری؟
اَی عزیزون، هرگی خودتون اینتقوم نگیرین، بلکه اونَ خُدا غضبَ بسپارین. چونکی تورات مئن بنویشته بوبو «خُداوند گونه: ”تقاص ميشئه؛ منم كی سزا دئنم“.»
خدای اسلحهَ تموم و کمال دوکونین تا بوتونین ابلیس چاچولبازئن پیش بیسین.
هر وضع مئن ایمؤن سپره ویگیرین، تا بوتؤنین اون همرأ او شریر همه ته آتشی تیرونه دکوشؤنین.
پس شمه از خدا اطاعت بکونین. ابلیس جلو بَیسین، که شمه جی فرار کوئنه.
واخوب ببین و بپأین، شیمئه دوشمن، ابلیس، یکته شیر مورسؤن غرش کؤنه و ایرأ اورأ مجنه تا یگ نفره بیاجه و فوره.