Ahaztu egiten zara Jaunaz, zeure egileaz, zerua hedatu eta lurra oinarritu zuenaz, eta ikara zara egun osoan, etengabe, zu suntsitu nahian suturik dabilen zapaltzailearen aurrean! Non da, bada, zapaltzailearen sumina?
Umeak harrapatu dizkioten hartz amak bezala egingo diet eraso, bularra urratuko diet. Lehoi amak bezala irentsiko ditut, basapiztiek sarraskituko dituzte.
Nire herria hondatu egingo dut, aintzat hartzen ez nauelako. Zuk ez bainauzu aintzat hartu nahi izan, nik ere ez zaitut neuretzat apaiz hartuko. Zure Jainkoaren irakaspena ahaztu duzunez gero, nik ere ahaztu egingo ditut zure seme-alabak.
Lehoiaren antzeko izango naiz Efraimentzat, lehoi gaztearen antzeko Judarentzat. Neuk harrapatuko dut eta alde egingo, neurekin eramango dut eta inork ez du askatuko.
Baina orain, begira: Ni naiz, neu bakarrik, ez da ni beste jainkorik! Neuk ditut heriotza eta bizia ematen, neuk dut zauritzen eta sendatzen, ez da inor nire eskutik libratzen.