Ez dute inolako lotsarik: ez dute beren bekatua ezkutatzen, zabaltzen baizik, Sodomak bezala. Zoritxarrekoak benetan, beren buruen zoritxarrerako ari baitira!
Bai, hau dio garai eta goren den Jainkoak, betiko erregeak, santu deritzanak: «Toki garai eta sakratuan bizi naiz, baina hurbil nago atsekabeturik eta lur jota daudenengandik, lur joak arnasberritzeko eta atsekabetuei adorea bizkortzeko.
Nire herria hondatu egingo dut, aintzat hartzen ez nauelako. Zuk ez bainauzu aintzat hartu nahi izan, nik ere ez zaitut neuretzat apaiz hartuko. Zure Jainkoaren irakaspena ahaztu duzunez gero, nik ere ahaztu egingo ditut zure seme-alabak.
«Benetan diotsuet azkeneko hau Jainkoarekin bakean itzuli zela etxera; fariseua, berriz, ez. Zeren eta bere burua goratzen duena beheratu egingo baitu Jainkoak, eta bere burua beheratzen duena, goratu».
Adizue, nire senide maiteok: Ez ote ditu hautatu Jainkoak munduaren begitan pobre direnak, sinesmenez aberats izateko eta bera maite dutenei agindutako erreinua ondaretzat jasotzeko?