82 begiak erreak ditut zuk hitzemanaren zain: noiz kontsolatuko nauzu?
Erreak ditut begiak zure salbazioaren zain, zuk hitzemaniko justiziaren zain.
Istinga sakonean murgiltzen ari naiz, eta oinak non tinkaturik ez. Ur handietan nago sartua, eta korronteak narama.
Emadazu zeure ontasunaren ezaugarria! Lotsaturik geldituko dira nire etsaiak, zuk, Jauna, kontsolatzen eta laguntzen nauzula ikustean.
Gauzatzen ez den itxaropenak bihotzean pena sortzen; betetzen den nahia, bizi-fruituak dituen zuhaitza.
Hau pentsatu nuen: Ez dut gehiago Jauna ikusiko bizidunen lurrean, ez eta gizakirik mundu honetako bizilagunen artean.
Begiak erreak ditut negarrez, barrua irakiten, bihotza eroria, nire herriaren hondamendia dela eta, haurrak eta bularrekoak hiriko kaleetan ahulduak daudelako.
Zuen seme-alabak atzerritarrei emango dizkiete; begiak urtzeraino egongo zarete haiek noiz itzuliko begira-begira, baina ezin ezer egin.