155 Urruti dago gaiztoengandik zure salbazioa, ez baitute jotzen zure arauetara.
haren seme-alabek ez dute salbabiderik izango, epaitegian zanpatuko dituzte inoren babesik gabe;
Bekokia altxaturik, ez da arduratzen: «Ez da Jainkorik», pentsatzen du.
asmo garbikoarentzat garbi, asmo txarrekoarentzat zorrotz.
Jaunarenganako begirunea da ezagueraren oinarria; baina zentzugabeek mespretxatu egiten dituzte zuhurtzia eta heziketa.
Entzun niri, burugogorrok, askapena urruti dela uste duzuenok:
Dolutan zeudenei kantua jarriko diet ezpainetan. Eta esango diet: “Bakea, bakea urrutikoei eta hurbilekoei!” Bai, sendatuko dut neure herria.
Marraka dihardugu hartzek bezala, urrumaka usoek bezala. Askapena espero genuen, eta ezer ez; salbamena espero, eta urruti da.
Orduan, deiadar egin zion: “Aita Abraham, erruki nitaz; bidal ezazu Lazaro atzamar-muturra uretan busti eta niri mihia freskatzera, kiskaltzen bainago sugar hauetan”.
ez zentzu onekorik, ez Jainkoa bilatzen saiatzen denik.