125 Zeure zerbitzari nauzu: emadazu adimena, zure xedapenak ezagut ditzadan.
Bai, zure zerbitzari naiz, Jauna, zure zerbitzari apal: askatu dituzu nire lokarriak!
Gogoan jasotzen dut zuk hitzemana, zure aurka bekatu ez egiteko.
Aldendu niregandik jokabide maltzurra eta emadazu zeure legea dohain.
Ulertarazi zeure legea, eta gordeko dut, bihotz-bihotzez beteko.
Irakatsi niri ongi bereizten eta ezagutzen, zure aginduez fidatzen bainaiz.
Zeurea nauzu: salba nazazu, zure legeen bila saiatzen naiz eta!
itzul niregana, erruki zakizkit, eman indar zeure zerbitzari honi, salba zeure zerbitzari apala.
Ongi pentsatuta jokatzea zuhurraren trebezia da; burugabekeriak zentzugabea engainatu egiten du.
Jauna errespetatzea da zuhurtziaren hasiera eta benetako ezaguera, Guztiz Santua aintzat hartzea.
Orain, ordea, bekatuaren menpetik askaturik eta Jainkoaren esklabo eginik, erabat Jainkoarenak izatea duzue fruitu, eta honek betiereko bizia du ondorio.
Hartu gogoan esaten dizudana: Jaunak ulertaraziko dizu guztia.
Zuetakoren bat jakinduria beharrean badago, eska diezaiola Jainkoari eta eman egingo dio, eskuzabal ematen baitu, inori ezer aurpegira bota gabe.