Zitara eta harpa, danbolin eta txistu-soinua eta ardoa ugari zuen janaldietan; baina Jaunaren ekintzaz ez zarete ohartzen, haren egintzak ez dituzue aintzakotzat hartzen.
Zergatik hondatu da lurraldea? Zergatik erre eta basamortu bihurtu, inor ez bizitzeko moduan? Non da hau ulertuko duen jakintsua? Nori argitu dio Jaunak? Adieraz dezala.
Honela jarraitu zuen: “Ez beldurtu, Daniel! Gertatzen zena ulertu eta Jainkoaren aurrean apaltzeko gogoa izan zenuen egun beretik entzun du hark zure otoitza. Horregatik etorri natzaizu.
Asko izango dira probatuak, garbituak eta berrituak. Gaiztoek, ulertzeko gauza ez direnez, gaiztakeriak egiten jarraituko dute. Jakintsuek, ordea, dena ulertuko dute.
Efraimek esango du: “Zer axola niri sasijainkoak jadanik?” Nik, Jaunak, erantzuten diot eta ardura dut berari buruz. Zipresaren antzeko naiz ni, beti berde: niregandik datorkizu fruitua».