Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




KANTARIK EDERRENA 5:2 - Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional)

2 Lotan nengoen, baina bihotza erne. Horra ene maitea atean deika: —Ireki, ene arreba, ene laztana, ene uso zuriño horrek! Burua ihintzez betea daramat, ile-kizkurrak gaueko tantaz bustiak.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Navarro-Labourdin Basque

2 Lotan naiz, eta ene bihotza atzarria dago: ai! ene bihotzecoaren minçoa! Berac jotzen darot athea, dioelaric: Idequi diçadaçu, ene arreba, ene maitea, ene usoa, ene nothagabea; ecen burua dut ihincez bethea, eta ileac gauetaco ur-xortez.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional)

2 Lotan nengoen, baina bihotza erne. Horra ene maitea atean deika: —Ireki, ene arreba, ene laztana, ene uso zuriño horrek! Burua ihintzez betea daramat, ile-kizkurrak gaueko tantaz bustiak.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




KANTARIK EDERRENA 5:2
39 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Jakobek zazpi urtez lan egin zuen Rakelengatik, eta, hain maite baitzuen, egun batzuk besterik ez zitzaizkion iruditu.


Zorionekoak erabat zintzo jokatzen dutenak, Jaunaren legean dabiltzanak!


Ez izan zeure baitan beste jainkorik, ez dezazula adora jainko arrotzik.


Ene seme, egidazu jaramon, zeureganatu gogo onez nire ikasbideak.


Zu bai ederra, ene maitea, bai zoragarria! Belardia da gure ohe,


Honela mintzo zait maitea: Jaiki zaitez, ene ederra, ene laztana, zatoz nirekin.


Ene uso, gordeleku haitzuloak, labarreko zirrikituak, dituzun hori, ikus dezadala zure irudia, entzun dezadala zure ahotsa! Gozoa baita zure ahotsa, ederra zure irudia!


Ene maitearen ahotsa! Horra, hor dator bera, mendiz mendi saltari, muinoz muino jauzika;


Gauez, ohean, neure bihotzeko kutunaren bila nenbilen. Bila ibili, bai, baina aurkitu, ez.


Guztiz ederra zara, ene laztana, ederra eta akatsik gabea!


Maitemindua nauzu, ene arreba, ene emaztegaia! Maitemindua nauzu zeure begirada bakar batez, bihotz-lotua zeure lepoko kate-bira batez.


Haren burua urrea, urrerik garbiena; haren ile-kizkurrak palmondoaren luku, beleak baino beltzago.


Ireki diot, eta joana zen nire maitea. Arnasa ihesi doakit, konturatzean. Atera naiz bila, baina aurkitu ez; deika ari natzaio, baina erantzunik ez.


Bat bakarra da nire usoa, bakarra eta akatsik gabea, amaren kutuna. Zoriontsu diotse neskatxek ikustean, erreginek eta ohaideek honela goraipatzen:


Hau nioen neurekiko: «Palmondora igoko naiz haren fruituak hartzera». Mahats-lukuen gozoa dute niretzat zure bularrek, sagar-usain eztia zure arnasak.


Uholdeak maitasuna ezin itzali, ezta ibaiek ere ito. Norbaitek maitasuna erosi nahi balu, bere ondasun guztiak emanik ere, mespretxua baizik ez luke aterako.


Bizkarra eskaini nien zigorkatzen nindutenei, eta masailak, bizarretik tiraka ari zitzaizkidanei. Ez nien aurpegia saihestu iraintzen eta listua botatzen zidatenei.


Asko eta asko ikaratu ziren hartaz, hain baitzegoen itxuragabetua, giza antzik ere gabe, gizaki ez zirudiela;


«Hitz egiten ari zitzaidan bitartean, zorabiaturik ahuspez erori nintzen. Hark ukitu eta altxarazi egin ninduen.


Itzuli zen niri adierazpenak ematen zizkidan aingerua eta esnatu egin ninduen, lotan dagoena esnatzen den bezala,


Zeren eskatzen duenak hartu egiten baitu, bilatzen duenak aurkitu, eta atea jotzen duenari zabaldu egiten baitzaio.


Horrela bete zen Jainkoak Isaias profetaren bidez esana: Hark gure ahuleriak hartu zituen bere gain, gure gaitzen zama jasan.


Goizean goiz, oraindik ilun zegoela, Jesus herritik irten eta bazter bakarti batera joan zen; han otoitzean ari zen.


Eta, larriak harturik, oraindik lehiatsuago egiten zuen otoitz. Izerdia tantaka zerion lurrera, odola bezain lodi.


Egun haietako batean, Jesus mendira joan zen otoitz egitera, eta Jainkoari otoitzean igaro zuen gaua.


Pedro eta lagunak logaleak jota zeuden; baina esnatu ziren eta Jesusen aintza eta harekin zeuden bi gizonak ikusi zituzten.


Bere ardi guztiak atera dituenean, aurretik joaten zaie, eta ardiek atzetik jarraitzen diote, ezaguna baitute haren ahotsa.


eta honezkero ez naiz ni bizi, Kristo bizi da niregan. Eta oraingo neure giza bizitza, maite izan ninduen eta bere bizia nire alde eskaini zuen Jainkoaren Semearenganako sinesmenean oinarriturik bizi dut.


eta agerian gelditzen dena argi bihurtzen. Horregatik esan ohi da: Esna zaitez, lo zauden hori, jaiki hildakoen artetik eta Kristok argituko zaitu.


Hauek garbi gorde zituzten bihotzak, ez baitziren idolatriaz kutsatu, eta orain Bildotsari jarraitzen diote noranahi. Gizakien artetik salbatuak eta Jainkoarentzat eta Bildotsarentzat lehen fruitu bezala eskainiak izan dira;


Hara, atean nauzu deika; norbaitek nire ahotsa entzuten badu eta atea irekitzen, harenean sartuko naiz eta elkarrekin afalduko dugu.


Baina badituzu Sardesen beren jantziak zikindu ez dituzten batzuk. Nirekin ibiliko dira zuriz jantzirik, merezi baitute.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ