Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




KANTARIK EDERRENA 2:14 - Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional)

14 Ene uso, gordeleku haitzuloak, labarreko zirrikituak, dituzun hori, ikus dezadala zure irudia, entzun dezadala zure ahotsa! Gozoa baita zure ahotsa, ederra zure irudia!

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Navarro-Labourdin Basque

14 Ene maitea, har-arteetan, harrasico cilhoan, eracuts diçadaçu çure beguithartea, çure minçoac jo beça ene beharria, ecen goçoa da çure minçoa, ederra çure beguithartea.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional)

14 Ene uso, gordeleku haitzuloak, labarreko zirrikituak, dituzun hori, ikus dezadala zure irudia, entzun dezadala zure ahotsa! Gozoa baita zure ahotsa, ederra zure irudia!

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




KANTARIK EDERRENA 2:14
41 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Nik dei egin eta hark erantzungo balit ere, ez dut uste nire erreguari jaramon egingo liokeenik.


Zu nagusi garaipen-egunean; Santua agertzean, bera izango duzu adore-emaile, bera egunsenti eta gaztetasun-ihintz.


Egunez deika ari natzaizu, ene Jainko, eta zuk erantzunik ez; baita gauez ere, eta bakerik ez dut.


Entzun, alaba! Zaude erne eta adi! Ahaztu zeure herria eta aitaren etxea.


Zoraturik dago erregea zure edertasunaz. Bera da zure jaun; egiozu agur.


Sakrifiziotzat gorespena eskaintzen didanak, horrek ematen dit ohore. Nire bidean tinko irauten duenari neure salbamena erakutsiko diot».


«Ihesi doaz, ihesi, erregeak eta gudarosteak!» Lurraldeko larreak harrapakin gisa banatuak dira,


Ez eman piztiei zeure usapala, ez ahaztu betiko zeure dohakabeen bizia!


Ni zure aitaren Jainkoa naiz, Abraham, Isaak eta Jakoben Jainkoa. Moisesek aurpegia estali zuen, Jainkoari begiratzeko beldur baitzen.


Jaunak higuin du gaiztoaren sakrifizioa, atsegin du gizon zuzenen otoitza.


Bai ederra zarela, ene laztana, bai ederra! Zure begiak uso bi!


Beltzarana naiz, baina ederra, oi Jerusalemgo neskatxok; beduinoen oihal-etxolak bezain beltzaran, Salomonen jauregiko errezelak bezain eder.


Ez badakizu, oi emakumerik ederren, zoaz ardien oinatzen ondoren eta larratu zeure antxumeak artzainen txabola ondoan.


Lotan nengoen, baina bihotza erne. Horra ene maitea atean deika: —Ireki, ene arreba, ene laztana, ene uso zuriño horrek! Burua ihintzez betea daramat, ile-kizkurrak gaueko tantaz bustiak.


Oi lorategietako erregina, nire lagunak zure mintzoari adi; uztazu zure ahotsa entzuten:


gizakiak oro hartzulo eta haitzarteetan sartuko dira, Jauna beldurgarri eta ospe distiratsuz agertzean, lurra dardaraztera etortzean.


Bai, Jaunak Sion kontsolatzen du, hondatua dagoen hiriari poz ematen. Herrialde erraustua Edengo baratze bihurtuko du, eremua Jaunaren paradisu. Zoriona eta alaitasuna izango dira, gorespena eta kantu-hotsa.


Nik esan nuen: «Ai ene, galdua naiz! Ezpain kutsatuak baititut eta kutsaturiko ezpainak dituen herrian bizi bainaiz. Bekatari izanik, Errege eta Jaun ahalguztiduna ikusi baitut neure begiz».


Zer ari naiz ikusten? Zeruan zehar hodeiak bezala, usategira usoak hegan bezala,


Moabeko bizilagunok, utzi hiriak, joan harkaitzetara bizitzera, koba-zuloetan habia egiten duten usoen antzera.


Jendeak beldurra zizun, handiustea zenuen zeure baitan: horrek engainatu zaitu. Harkaitz artean bizi zara, bai, mendi-tontorrei itsatsia; baina, arranoak bezala, zeure habia goi-goian egingo bazenu ere, bota egingo zintuzket handik.


Bizirik gelditzen direnek ihes egingo dute, mendietara joango dira, haranetako usoak bezala, denak intzirika, nor bere erruarengatik.


Jauna, zu bakarrik zuzena! Gu, ordea, lotsa gorrian gaude: Jerusalemgo bizilagunok, Judako herria, israeldar guztiak, hemen bizi garenok eta urrutikoak, zurekiko desleial izateagatik beste lurraldeetara sakabanatu dituzunak.


Handiusteak engainatu zaitu. Harkaitz artean bizi zarela eta, leku garaietan kokatua zaudela eta, inork ezin zaituela lurrera bota uste duzu.


«Hara, ardiak otso artera bezala bidaltzen zaituztet. Izan zaitezte, bada, sugeak bezain zuhur eta usoak bezain xalo.


Bataiatu eta berehala, Jesus uretatik irten zen. Hortan, zerua zabaldu zen, eta Jainkoaren Espiritua ikusi zuen Jesusek uso-tankeran jaisten eta beregana etortzen.


Horrela prestatu zuen beretzat Eliza distiratsua, zikinik eta zimurrik edo antzeko deusik gabea, santu eta kutsugabea.


Baina orain berekin adiskidetu egin zaituzte Jainkoak, Kristok bere gorputz hilkorrean jasandako heriotzari esker, beraren aurrean santu, errugabe eta akats gabe ager zaitezten.


hurbil gakizkion bihotz zintzoz eta sinesmen osoz, barrua bekatu-kontzientzia guztitik garbiturik eta gorputza ur garbiz txukundurik.


Hurbil gaitezen, bada, konfiantza osoz Jainkoaren onginahiaren tronura, errukia iritsi eta premialdian laguntza izan dezagun.


baizik eta arduratu ezkutuko bihotz-barruaz, espiritu gozo eta baketsuaren edertasun ustelezinaz, honek balio baitu Jainkoaren aurrean.


Bekatuan erortzetik gorde eta bere presentzia aintzatsuan akatsik gabe eta pozez beterik agerrarazi zaitzaketenari,


Liburua hartu zuenean, lau izakiak eta hogeita lau zaharrak Bildotsaren aurrean ahuspeztu ziren. Zitara bana zuten eta intsentsuz beteriko urrezko ontziak, Jainkoarenak direnen otoitzen adierazgarri.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ