JEREMIAS 18:15 - Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional)
15 Bada, nire herria ahaztu egin da nitaz, intsentsua erretzen die sasijainkoei. Desbideratu egin da antzinako bidetik, sekula ibili gabeko bideetan ibiltzeko.
15 Eta ahanci nau ene populuac, sacrificio alferrac eguinez, eta bere bideetan behaztopatuz, mendeco bidexquetan, hequietaric ibili nahiz cehatua etzen bideaz,
15 Bada, nire herria ahaztu egin da nitaz, intsentsua erretzen die sasijainkoei. Desbideratu egin da antzinako bidetik, sekula ibili gabeko bideetan ibiltzeko.
Ez zuten aditu nahi izan. Ez zituzten gogoan hartu zuk haien alde egindako gauza harrigarriak. Egiptora, morrontza-herrira, berriro itzuli nahian hasi ziren beren burugogorkerian. Baina zu Jainko barkatzailea zara, bihozbera eta errukiorra, haserregaitza eta onginahiz betea, eta ez zenituen bazter utzi.
beren erruak eta gurasoenak batean ordainduko dituzte. Mendietan intsentsua erretzen baitzuten eta muinoetan niri irain egiten, orain arteko jokabideen kontua atera eta ordain bete-betea emango diet». Jaunak esan du.
Horregatik, herri honetako gazteak ez ditu Jaunak begiko, umezurtz eta andre alargunei ez die gupidarik izango. Izan ere, sinesgabe eta makurrak dira denak, eta ergelkeria darie ahotik guztiei. Hala ere, Jaunaren haserrea ez da baretu; luzatua du oraindik eskua zigortzeko.
«Zigortu egingo ditut beren txarkeria guztiengatik, ni baztertuz, jainko arrotzei intsentsua erre baitiete eta beren eskuz eginiko idoloen aurrean ahuspeztu.
Jerusalemgo eta Judako beste hirietako jendeak intsentsua erretzen zien jainkoengana joko du orduan laguntza eske deiadarka; baina haiek ezin izango dituzte inola ere salbatu zoritxar-egunean.
«Nik, Jainko ahalguztidun honek, landatua nuen Israel; baina orain zoritxarra erabaki dut neure herriaren aurka, Israelek eta Judak egin dituzten gaiztakeriengatik, iraindu egin bainaute Baali intsentsua errez».
Jauna, zu nire indar eta babesle, arriskuan ihesleku! Zuregana etorriko dira herriak lurreko azken mugetatik, eta esango dizute: «Gurasoek utzi dizkiguten jainkoak gezur huts dira, zentzugabekeria eta ez ezertarako on.
Zu zara, Jauna, Israelen itxaropena! Zapuzten zaituztenek porrot egingo dute; zuregandik urruntzen direnak kondenaturik daude, ur bizien iturria —zu, Jauna— zapuztu dutelako.
Bi gaiztakeria egin ditu nire herriak: bazterrera utzi naute ni, ur biziaren iturria, eta putzuak egin dituzte, urari eusteko gauza ez diren putzu pitzatuak.
Zeure gaiztakeria izango duzu zigor, zeure desleialkeria zentzabide. Kontura zaitez eta ikasi zein gogorra eta garratza den Jauna, zeure Jainkoa, baztertzea, nireganako begirunerik ez izatea. Nik, Jaun ahalguztidunak, esana.
Honela diotso Jaunak bere herriari: «Geldi zaitezte bidean, aztertu, galdegin antzinako jokabideaz, biderik onena zein den jakiteko; jo bertatik, eta aurkituko duzue atsedena. Zuek, ordea, “Ez dugu jarraitu nahi” erantzuten duzue.
Izan ere, lapur, hiltzaile eta adulteriogile izan, gezurretan zin egin, Baali intsentsua erre, zuekin zerikusirik ez duten jainko arrotzen atzetik ibili
Ez duzu entzun beharko atzerritarren irainik, ezta beste herrien isekarik jasango ere; ez duzu zeure herria jenderik gabe utziko. Nik, Jainko Jaunak, esana».
Baina zenbat eta gehiago deitu nik, hainbat eta urrutiago alde egiten zidaten. Baalei sakrifizioak eskaintzen zizkieten, sasijainkoei intsentsua erretzen.
«Zuek, ordea, apaizok, bidetik okertu egin zarete eta asko eta asko erorarazi duzue zeuen irakaspenaz. Lebirekin nuen ituna hautsi egin duzue. Hala diot nik, Jaun ahalguztidunak.
Jainko ez zirenengana joz mindu ninduten, beraien idolo hutsalez iraindu; herri ez den batekin minduko ditut nik ere, nazio ergel baten bidez irainduko.