—Bai, mahatsa zapaltzen jardun dut, neuk bakarrik jardun ere, beste herrietako inork lagundu gabe. Amorru biziz zapaldu ditut etsaiak, suminez estutu lurraren kontra, eta haien odol-zipriztinez jantziak erabat zikindu zaizkit.
Gudari adoretsu izango dira, kaleko lokatza bezala zapalduko dituzte etsaiak guduan. Ni, Jaun hau, beraiekin nagoelako egingo dute borroka; lotsatan utziko dituzte etsaien zaldizkoak.
Emadazu, bada, Jaunak egun hartan hitzemandako mendialde hori. Zeuk ere orduan jakin zenuen Anak erraldoiaren ondorengoak bizi direla bertan eta hiri handi eta gotortuak dituztela. Jauna nirekin izatea espero dut eta horiek beren lurraldetik botatzea, Jaunak hitzeman bezala».
Zaldizkoaren ahotik ezpata zorrotza ateratzen zen, herriak zauritzeko: burdinazko makilaz gobernatuko ditu. Hark dolarea zapaldu eta Jainko ahalguztidunaren haserre biziaren zigor-ardoa aterako du.