17 Erakutsi aurpegi argia zerbitzari honi, salba nazazu zeure maitasunaz.
Jauna ez dute hildakoek goresten, herio-isilpera jaitsi direnek.
Koru-zuzendariarentzat. Daviden salmoa.
Jaunarengana jo nuen eta hark erantzun, beldur guztietatik libratu ninduen.
Lotsa gorritan geldi bitez, denak batera, nire zoritxarraz pozten direnak! Lotsaz eta laidoz estali bitez nire aurka harro dabiltzanak!
Huts egiezu eta lotsarazi ni hiltzeko dabiltzanak. Atzera egin bezate, lotsa gorrian, ni nondik hondatuko dabiltzanek.
Asko ari dira esaten: «Nork eman guri zoriona? Aldendu egin ote duzu guregandik, Jauna, zeure aurpegi argitsua?»
Bai, entzun du nire erregua, onartu du Jaunak nire otoitza.
Nire mihiak zure salbamen-asmoa iragarriko du egun osoan, lotsaz eta irainez gelditu baitira nire zoritxarraren bila zebiltzanak.
Oi Jainko, eraberri gaitzazu, erakutsi guri aurpegi argia, salba gaitezen!
Oi Jainko ahalguztidun, eraberri gaitzazu, erakutsi guri aurpegi argia, salba gaitezen!
Jaunak lagundu ez balit, herio-isilpean nengokeen dagoeneko.
Baina neurekin zaitut zu, Jauna, gudari indartsu bezala; eroriko dira nire etsaiak, ezin izango naute garaitu; beraien asmoek porrot egingo dute, haien lotsa sekulakoa izango, behin ere ahaztezina.
Iratzarri egingo dira hilobietan dauden asko: batzuk betiko bizirako, besteak betiko lotsarako.
Bere zintzoen urratsak ditu zaintzen, baina gaiztoak ilunpetan dira galtzen, ez baitu inork Jauna bere indarraz garaitzen.