Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




MALAKIAS 3:16 - Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional)

16 Orduan, Jaunari begirune ziotenak elkarren artean mintzatu ziren. Jaunak, berriz, entzun eta jaso egin zuen hauen esana. Jaunaren aurrean liburu bat idatzi zen, berari begirune diotenen eta aintzat hartzen dutenen oroigarritzat.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Navarro-Labourdin Basque

16 Orduan Jaunaren beldur direnac minçatu dire, cein bere lagunari; eta atzarria egotu da Jauna, eta ençun du; eta orhoitzapeneco liburua haren aitzinean iscribatua içan da Jaunaren beldur direnez eta haren icena gogoan alhatzen dutenez.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




MALAKIAS 3:16
64 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Aingeruak, orduan: —Geldi esku hori! Ez egin kalterik mutikoari! Orain badakit Jainkoari begirune diozula, ez baitiozu zeure seme bakarra ere ukatu.


David erregea bere etxean bizitzen jarri eta Jaunak inguruetako etsaiekiko lasaitasuna eman zionean,


Izan ere, ni zuregandik aldendu orduko Jaunaren espirituak eraman egingo zaitu ez dakit nora eta ikusi zaitudala Akabi esan eta aurkitzen ez bazaitu, hil egingo nau. Izan gogoan gaztetandik diodala begirune Jaunari.


Akabek Obadiasi, jauregizain nagusiari, dei egin zion. Obadias honek begirune handia zion Jaunari.


«Gure aita Davidek izan zuen Jaunarentzat, Israelen Jainkoarentzat, tenplua eraikitzeko asmoa.


Jauna, beude adi zure belarriak nire eta zure zerbitzari guztien otoitzera. Leial izan nahi genuke zurekin. Lagundu zure zerbitzari honen asmoak ongi atera daitezen, eta erregeak onginahiz har nazan». Erregearen edari-emaile nintzen ni orduan.


Ikerketa eginik, egia zela ikusi zen. Urkatu zituzten biak, eta idatzi egin zuten gertatua Erresumako Kronika Liburuan erregearen aginduz.


Gau hartan bertan, loak hartu ezinik zegoen erregea. Erresumako Kronika Liburua ekartzeko agindu zuen, eta irakurtzen hasi zitzaizkion.


Eta esan zion gizakiari: «Jainkoarenganako begirunea da jakinduria, gaiztakeriatik urrutiratzea benetako ezaguera».


Bekokia altxaturik, ez da arduratzen: «Ez da Jainkorik», pentsatzen du.


Bizi naizen artean kantatuko diot Jaunari, naizen artean soinua joko neure Jainkoari.


Jaunarenganako begirunea da jakinduriaren oinarria: benetan zuhur honen arabera jokatzen dutenak. Jaunaren gorespenak betiko dirau.


bedeinka berari begirune diotenak, txiki eta handi.


Begirune dizuten guztien lagun naiz, zure legeak betetzen dituztenen lagun.


Oraindik ez dut hitza mihian eta zuk, Jauna, badakizu esango dudana.


Begirune diotenak estimatzen ditu Jaunak, haren maitasunean itxaropen dutenak.


Lurralde honetako jainkoak, «ahalmen» deitu horiek, nituen behinola atsegin.


Orain bai, badakit: Jaunak garaipena ematen dio berak gantzuturiko erregeari; bere zeru santutik erantzuten dio, bere ahalmen handiaz garaipena ematen.


Jaunak ditu zaintzen begirune diotenak, haren maitasunean itxaropen dutenak,


Alde gaitzetik, egin on dena, bila bakea eta jarrai haren bidetik.


Gaiztakeria honen zigorrari ihes egingo ote diote? Ene Jainko, eraitsi jende hori zeure haserreaz!


Idatz ezazu nire kexua, jaso zeure pergaminoan nire negar-malkoak, zeure liburuan nire nekeak.


Jainkoari begirune diozuenok, zatozte eta entzun: hark nire alde egina kontatuko dizuet.


Bihotza kezkaz betea izan arren, zeure kontsolamenduaz gozatzen nauzu.


Baina otoi, barka iezaiozu; bestela, ken nire izena idatzia duzun biziaren liburutik.


Zuhurrekin ibiltzen dena zuhur bihurtzen da, zentzugabeekin elkartzen dena galbidean jartzen.


Sendo du gogoa; Jauna, bake betea ematen diozu, zuregan baitu konfiantza.


Zuk ezarritako bidetik goaz gu ere, Jauna, itxaropena zuregan dugula. Zutaz oroitzea, zu goratzea: horixe dugu irrika.


Orduan, Sionen eta Jerusalemen bizirik geldituei eta bertan bizi izateko aukeratuei, «Jainkoari sagaratuak» deituko zaie.


Zuek, Jaunari begirune diozuen eta haren zerbitzariaren ahotsa entzuten duzuenok, ilunpetan eta argi-izpirik gabe bizi baldin bazarete ere, jarri konfiantza Jaunarengan, hartu Jainkoa euskarri.


Dena gogoan jasoa daukat, eta ez naiz geldi egongo: bete-beteko ordaina emango diet,


Entzuten ari naiz Efraimen kexak: “Hezigabeko zekorra bezala zentzatu nauzu, eta nik eskarmentua hartu. Orain, itzularaz nazazu zeuregana, zu baitzaitut Jauna, neure Jainkoa.


Adi-adi entzun diet, baina ez dira hitzeko jendea, ez da inor bere gaiztakeriaz damutzen, bere hutsegiteak aitortuz. Denak beren bidean zuzen aurrera, ziztu bizian borrokara oldartzen den zaldia bezala.


eta esan zion Jaunak: «Zoaz Jerusalem hiri osoan zehar, eta egin T itxurako ikur bat bertan egiten diren higuingarritasun guztiengatik intziri eta negar egiten dutenen bekokian».


«“Garai hartan, Mikael, aingeruen buruzagia eta zure herriaren zaindaria, agertuko da. Larrialdi-garaia izango da, nazioak nazio direnez geroztik parekorik gabea. Orduan, salbatu egingo da zure herria, biziaren liburuan beren izena idatzia duten guztiak, alegia.


Suzko ibai bat ateratzen zen haren aurretik. Jendetza izugarria zuen zerbitzari, milaka eta milaka zeuden haren aurrean zutik. Auzia hasi eta zabaldu ziren liburuak.


Honela dio Jaun ahalguztidunak: «Zuek auzitara eramatera etorriko naiz. Zorrotz salatuko ditut sorginkeria-zale, adulteriogile eta gezurrezko zin-egileak; langileei soldata gutxitzen, alargunak eta umezurtzak zapaltzen eta etorkinak gaizki erabiltzen dituztenak, begirunerik ez didaten guztiak salatuko ditut.


Une hartan aurkezturik, Jainkoari eskerrak ematen hasi zen, eta haurrari buruz hitz egiten Jerusalemen askapena espero zuten guztiei.


Etxeraturik, bizi zireneko goiko gelara igo ziren. Hona zein ziren: Pedro eta Joan, Santiago eta Andres, Felipe eta Tomas, Bartolome eta Mateo, Santiago Alfeorena, Simon Zelote eta Judas Santiagorena.


Bere etxeko guztiak bezala, Israelen Jainkoa gurtzen zuen eta jainkozalea zen; limosna asko ematen zizkion judu-herriari eta otoitz egiten zion Jainkoari ohiko orduetan.


Mendekoste-eguna iritsi zenean, toki berean bildurik zeuden guztiak.


Bitarte hartan, Eliza bakean bizi zen Judea, Galilea eta Samaria guztian; Jaunarenganako leialtasunean bizi zen, eta finkatuz eta ugalduz zihoan, Espiritu Santuarengandiko adoreari esker.


zeuen artean salmoak, gorazarreak eta kantu inspiratuak abestuz. Kantatu eta egin gorazarre Jaunari bihotz-bihotzez,


Horregatik, bada, eman adore elkarri eta lagundu batak besteari, egiten duzuen bezala.


Otoi, senideok: zentzarazi zabar dabiltzanak, eman adore bihozgabetuei, eutsi ahulei, izan eroapen guztiekin.


Lagun diezaiogun elkarri, maitasunean eta egintza onetan elkar gogoberotuz.


Ibili kontuz, Jainkoaren onginahitik inor urrun ez dadin; ez dadila zuen artean guztiok nahasi eta kutsatuko zaituzten landare pozoitsurik hazi.


Bestela baizik, adore ezazue elkar egunero Liburu Santuak dioen gaur honek irauten duen arte; horrela, bekatuak ez du zuetako inor engainatu eta gogortuko.


Nork ez zuri begirune, Jauna? Nork ez goretsi zure izena? Zu bakarrik zara santu! Herriak oro etorri eta zure aurrean ahuspeztuko dira, zure salbamen-asmoak denen aurrean agertu baitira».


Eta hildakoak ikusi nituen, handi nahiz txiki, tronuaren aurrean zutik. Liburuak ireki zituzten; beste liburu bat ere ireki zuten, biziaren liburua; eta hildakoak liburuetan idatzirik zegoenaren arabera epaitu zituzten, bakoitza bere egintzen arabera.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ