Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




JEREMIAS 4:31 - Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional)

31 Garrasiak entzuten ditut, erdiminetan dagoen emakumearenak bezalako garrasiak, lehen haurra izateko dagoenarenak bezalakoak: Sion hiri ederra ari da oihuka, garrasi bizian eta eskuak luzatuz: «Ai ene! Nireak egin du! Hiltzaileen esku nago!»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Navarro-Labourdin Basque

31 Ecen aditu ditut cuintac erditzen hari denarenac iduri, haur-minetan denaren beçalaco hesturac; Siongo alabaren minçoa; hilcen hari delaric eta besoac hedatuz erraten du: Çorigaitz niri, arimac eguiten baitarot hilcequeta hauquien gatic!

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




JEREMIAS 4:31
35 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Rebekak esan zion Isaaki: «Bizitzaz nazkaturik nago Esauren emakume hitita horiengatik. Zertarako bizi, Jakob ere lurralde honetako emakumeren batekin ezkontzen bada?»


«Nazkatua nago bizitzaz! Ez ditut gordeko neure kexak, bihotzeko samina isuriko dut.


Ai ene! Hobe nuen atzerrian urruti bizi izan banintz, Mexeken edo Kedarko oihal-etxoletan!


Zuek otoitzerako eskuak altxatzean, beste aldera begira jartzen naiz; nahiz eta zuek eskariak ugaldu, ez dizuet entzuten, eskuak odolez beteak baitituzue.


Beldur-ikarak joko ditu, eta hain estua eta larria izango da egoera, ezen erdiminetan dagoen emakumea bezala bihurrituko baitira. Harri eta zur eginik begiratuko diote elkarri, aurpegiak lotsaz gorri dituztela.


Hori dela eta, dardara batean nago, minez josia, erdiminetan dagoen emakumea bezala. Entzuteak ere larritzen nau, ikusteak izutzen.


Haurra izateko zorian, minez bihurriturik, garrasi egiten duen emakumearen antzeko ginen zure aitzinean.


Jaunak dio: «Luzaro egon naiz geldi, ezer esan eta egin gabe; baina orain garrasika ari naiz, intzirika eta aienez, emakumea erdiminetan bezala.


Nik esan nuen: «Ai ene, galdua naiz! Ezpain kutsatuak baititut eta kutsaturiko ezpainak dituen herrian bizi bainaiz. Bekatari izanik, Errege eta Jaun ahalguztiduna ikusi baitut neure begiz».


Orduan, herriak oihu: «Ai ene, hau hondamena gurea! Sendagaitza gure zauria! Eta gu, gaitz eramangarria izango zelakoan!


Eta zer esango duzu, Jerusalem, adiskidetzat eduki ohi dituzunek beren agintea ezartzean eta zu menderatzean? Oinaze bizitan aurkituko zara, emakumea erdiminetan bezala.


Landara irten, eta ezpataz hildakoak edonon; hirira sartu, eta jendea goseak hiltzen. Apaizak eta profetak batetik bestera dabiltza, ezer ulertu ezinik.


Zergatik amairik gabeko oinaze hau? Sendaezina da nire gaitza, erremediorik gabea. Nola bihurtu zara niretzat itxura huts den ur engainagarri?


Baina orain, hil itzazu goseak horien seme-alabak, garbitu ezpataz; geldi bitez emazteak seme-alabarik gabe eta alargun; hil bitza izurriak gizonak, eta guduak gazteak!


Lasai zaude orain zeure habian, Libanotik ekarritako zedroz jantzia; baina, nola egingo duzun aiene, emakumea erdiminek bezala oinazeak hartuko zaituenean!


Galdetu, begiratu inguruan: gizonezkoa haurdun gertatzen ote? Nola ikusten ditut, bada, gizonezkoak, eskuak sabelean eta aurpegia zurbil, emakumea haurgintzan bezala?


«Jaunak, Israelen Jainkoak mezu bat eman dit zuretzat, Baruk.


Hiriak konkistatuko dituzte, gotorlekuak menderatuko. Egun hartan, indargabe geldituko dira Moabeko gudariak, emakumea erdiminetan bezala.


Arranoaren antzera oldartzen da etsaia, Botzraren gainera hegoak zabalduz. Egun hartan, indargabe geldituko dira Edomgo gudariak, emakumea erdiminetan bezala».


Damasko leher egina dago, ihes egin nahian, ikarak hartuta, estuasun eta oinazetan, emakumea erdiminetan bezala.


Babiloniako erregea, horren berri jakitean, indarge dago, estu eta larri, emakumea erdiminetan bezala.


Sion, neskatxa lirain eta atsegin hori, zureak egin du!


Sionek, eskuak otoitzean luzatu arren, ez du nork kontsolaturik. Jaunak eraginik, auzoko herriak etsai bihurtu zaizkio Israeli. Haien artean higuingarri bihurtu da Jerusalem.


Jauna, ikus nire larrialdia! Irakiten daukat barrua. Iraulia dut bihotza barnean, errebelde izan bainaiz, errebelde. Kalean ezpatak hil dizkit haurrak, etxean herioa jabe.


Zahar eta gazte, hor daude kaleetan zehar lurrean etzanik; nire neska-mutilak ezpataz jota erori dira. Zeure haserre-egunean hil dituzu, erruki gabe garbitu.


Haur zoro baten antzeko da Israel: amari erdiminak iristean, ez da aterabidean jartzen.


Bihurritu zaitez, bai, egin aiene, Siongo herri, emakumeak erdiminetan bezala; orain hiritik aterako baitzarete eta landan biziko. Babiloniara joango zarete, baina han salbatuko zaituzte Jaunak, zeuen etsaien eskuetatik askatuko.


Baina orain, zer duzu horrela oihu egiteko, erdiminetan dagoena bezala egoteko? Erregerik gabe zaude, ezta? Kontseilaria hil zaizu.


Ai ene! Uzta bildu ondoren hondarren bila doanari bezala gertatzen zait: ez du mahats-mordorik aurkitzen, ezta hain gogoko duen goiz-pikurik ere.


Esan Sion hiri ederrari: Hara, badatorkizu zeure erregea, apal eta astotxo baten gainean, astakume baten gainean.


Egiaz, berri ona hots egiten dudala-eta ezin naiz harrotu; ezinbesteko eginbehartzat jotzen baitut hori, eta errukarria ni, berri ona hots egingo ez banu!


Jendea «Hau bakea eta segurtasuna!» esaten ariko denean, orduan etorriko zaie hondamendia gainera, ustekabean, haurdun dagoenari erdiminak bezala, eta ez dute ihes egiterik izango.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ