Hartu zituen Terahek bere seme Abram, bere biloba Lot, Haranen semea, eta bere erraina Sarai, Abramen emaztea, eta kaldearren Ur hiria utzi zuen Kanaan lurraldera joateko. Haranera iritsi zirenean, bertan kokatu ziren.
Berekin hartu zituen bere emazte Sarai, iloba Lot, Haranen lortutako ondasunak eta erositako esklaboak. Hala, Kanaan aldera jo zuten. Kanaanera iritsi zirenean,
Gero, Jakobek otoitz hau egin zuen: «Jauna, gure guraso Abrahamen eta Isaaken Jainkoa, zuk esan didazu: “Itzul zaitez zeure lurraldera eta zeure ahaideengana, eta bedeinkatuko zaitut”.
Jainkoak esan zion Jakobi: «Jaiki! Igo Betelera, eta zaude han. Egidazu bertan aldarea, Esau zeure anaiarengandik ihesi zindoazelarik agertu zitzaizun Jainko honi».
Aldarea eraiki zuen han, eta toki hari El-Betel —hau da, «Betelgo Jainko»— eman zion izen, han agertu baitzitzaion Jainkoa, anaiarengandik ihesi zihoan hartan.
Jaunak esan zion Moisesi: «Ea, irten hemendik eta zoazte zeu eta Egiptotik atera zenuen herria, Abrahami, Isaaki eta Jakobi zin eginez beraien ondorengoei emango niela agindutako lurraldera.
Galaadeko jendea gaizkilea bazen, haiek hutsaren hurrengo dira. Gilgal-en zezenak eskaintzen zituzten; baina haien aldareak ez dira soroetako harri-piloa besterik».
Estebanek erantzun zuen: «Senide eta gurasook, entzun: Jainko aintzatsua gure arbaso Abrahami agertu zitzaion, artean Mesopotamian zegoela, Haranen bizitzen jarri aurretik,