35 वहे दिन जब साहिँजुन होगिल रहे, येशू अपन चेलनहे कलाँ, “चोलो, गालील समुन्दरके उपार जाई।”
35 उह दिन सन्झ्याक येशू आपन चेलन कल, “आब हम्र समुद्रक उपार जाई।”
तुरुन्ते ओकरपाछे, येशू अपन चेलनहे लाउमे चहुँरे कलाँ, और ओइन्हे अपनसे आघे समुन्दरके उपार जाई कलाँ। पर जबसम ऊ भीड़के मनैनहे बिदा नै करलाँ, तबसम ऊ वहैँ रुकल पलिरलाँ।
जब येशू अपन आँजर-पाँजर बरवार भीड़ देख्लाँ। तब ऊ अपन चेलनहे गालील समुन्दरके उपार जैना आज्ञा देलाँ।
एकचो फेनदोस्रे येशू गालील समुन्दरके दोसुर आँरितिर लाउमे चहुँरके फिर्ता अइलाँ। जब येशू वहाँ पुग्लाँ ते ओइने आँरितिरे ठरह्याइल रहिँत तब हुँकार चारु ओहोँर एकथो बरवार भीड़ जमा हुइल रहे।
तब् जुरतेहेँ येशू अपन चेलनहे कलाँ, “तुहुरे अपन लाउमे जाऊ और महिन्से आघे गालील समुन्दरके दोसुर पाँजर बेथसेदा गाउँमे पुग्हो, मै यी सक्कु मनैनहे घरे जैना विदा देके अइम।”
तब् येशू फरिसीनहे वहैँ छोरदेलाँ, और अपन चेलनके संग लाउमे चलगिलाँ। तब् ओइने आघे गालील समुन्दरके आँजरपाँजरके ठाउँमे गैलाँ।
एक दिन जब साहिँजुन होगिल रहे। तब येशू अपन चेलनहे कलाँ, “चोलो, गालील समुन्दरके उपार जाई।” तब् ओइने लाउमे चहुँरके चलगिलाँ।
येशू ओइन्हे कलाँ, “तुहुरिन्के विश्वास कहाँ गिल?” ओइने डरागिलाँ, और ओइन्हे अचम्म लग्लिन। और आपसमे कहे लग्लाँ, “यी के हुइताँ? आँधी और समुन्दरहे फेन अह्रैथाँ और ओइने हिँकार आज्ञा मन्थाँ।”
यकर पाछे येशू गालील, अर्थात तिबेरियास समुन्दरके उपार गैलाँ।
और लाउमे चहुँरके ओइने समुन्दरके उपार कफर्नहुम नगर ओहोँर जाई लग्लाँ। उ बेला अंधार हुइल रहे, और येशू अभिनसम ओइन्के थेन नै आइल रहिन।
ओइने येशूहे समुन्दरके उपार भेटाके हुँकिन्हे पुँछ्लाँ, “गुरुजी, अप्नि यहाँ कहिया अइली?”