42 “तुहिन्से मगुइयाहे देऊ और तुहिन्से कर्जा लेहे चहुइयाहे मनाही ना करो।
42 टुँहीनसे मङ्ना सबजहन देओ, ऋण मङ्ना मनैन फे ऋण देओ।
यदि कौनो सिपाही अपन झोला बोकाके तुहिन्हे एक किलोमिटर जैना बाध्य बनाइता कलेसे, ओकर संग दुई किलोमिटर जादेऊ।”
बेन अपन भाँरक भित्तर रहल खैना चिज गरिबनहे देऊ और तुहुरिन्के लग सक्कु चिज शुद्ध होजाई।
पर जसिके पवित्र शास्त्रमे लिखल बा, “यदि तोरिक दुश्मन भुँखाइल बा कलेसे उहिहे खाना खवाऊ। यदि उहिहे प्यास लागल बतिस कलेसे उहिहे पानी पिवाऊ; काकरेकी यदि तुँ असिके कर्बो कलेसे तुँ ओकर लाज करादेबो।”
भलाई करना और अपन थेन रलक चिज जरुरीमे परल मनैनहे बाँटचुँड करना ना बिसराऊ। काकरेकी अस्ते बलिमे परमेश्वर खुशी हुइथाँ।
जसिके तुहुरे मजा काम करल बतो, और आब परमेश्वरके नाउँमे परमेश्वरके मनैनके लग प्रेमसे सेवाके काम करतो। परमेश्वर तुहुरिन्हे नै बिस्रैहीँ। काकरेकी ऊ धर्मी बताँ।
हमार परमेश्वर बाबक नजरमे बिरकुल शुद्ध और पवित्र विश्वास यहे हो: टुअर लर्कनहे और विधवनहे ओइन्के कष्टमे रेखदेख करना और अपनहे यी संसारमे मिल्ना खराब व्यवहारसे बँचाके धरना हो।