जब पावल परमेश्वरके आघे सच्चा काम करना विषयमे बताई लागल। और इच्छक उप्पर नियन्त्रण करना और अइना न्यायक बारेमे बहस करे लागल। तब फेलिक्स डरागिल, और असिक कहल, “अब्बक लग जाऊ, मौका परल बेला मै अप्निहीँ तुहिन्हे बलैम।”
जब हम्रे अपन मनहे पापी स्वभावके अधिनमे कर्थी, तब उ हम्रिहिन्हे मृत्यु ओहोँर लैजाइत। पर जब हम्रे अपन मनहे पवित्र आत्मक अधिनमे कर्थी, तब हम्रिहिन्हे जीवन और शान्ति मिलत।
तबेकमारे यदि यी बरवार मुक्तिहे हम्रे वास्ता नै कर्ली कलेसे पक्कै फेन हम्रे फेन सजाय भेटैबी। आघे प्रभु येशू अप्निहीँ यी मुक्तिक बारेमे कलाँ, और प्रभुक कलक मुक्तिक सन्देश सुनुइया चेलनके हम्रिहिन्हे यी सच्चा हो कहिके सबुत देलाँ।
यी गुरुनके लाल्ची रहिहीँ। और तुहुरिन्से पैँसा भेटाइक लग तुहुरिन्हे बनैलक खिस्सा सुनाके ओइने तुहुरिन्हे धोखा दिहीँ। परमेश्वर ओइन्हे सजाय दिहिन कहिके बहुत पैलेहेँ निर्णय कर सेकल बताँ। और असिक करक लग ऊ तयार बताँ। परमेश्वर पक्कै ओइन्हे नाश कर्हिन।