40 जसिके सोहुँहे उँखारके आगीमे भसम करजाजाइत, संसारके अन्त्यमे फेन ओस्तेहेँ हुई।
40 “जसिक सोहुँ जम्मा कैक आगीम जराजैठा, ओसहेँक यी संसारक अन्त्य फे हुइनेबा।
केऊ मै, मनैयक छावक विरोधमे कुछु कही कलेसे उहिहे माफ होजाई। पर केऊ फेन पवित्र आत्मक विरोधमे निन्दा करी कलेसे उहिहे यी युगमे और अइना युगमे फेन माफ नै हुई।”
जोन बिया झर्कत्तीमे गिरल, ओइने उ मनैनके हस हुइँत जेने वचनहे सुन्थाँ। पर जीवनके जरुरीहे लेके ओइने रोट्दिन चिन्ता करथाँ। धनी बनक लग और दोसुर चिज पैना लालचमे ओइने मूर्ख बनजिथाँ। तबेकमारे परमेश्वरके वचनहे ओइने बिस्राजिथाँ। और अपन जीवनहे ओसिके नै जिथाँ जसिके परमेश्वर चहथाँ।
सोहुँ लगुइया दुश्मन भर शैतान हो। कट्नी उ समयहे जनाइत, जब संसारके अन्त्य हुई। कटुइयन स्वर्गदूतनके हुइताँ।
ओस्तेके यी संसारके अन्त्यमे हुई, स्वर्गदूतनके आके दुष्ट मनैनहे धर्मी मनैनके बिच्चेमसे अलग करहीँ,
जब येशू जैतून पहाड़मे बैठल रहिँत, तब चेलनके अल्गेसे हुँकार थेन आके पुँछ्लाँ, “हम्रिहिन्हे बताई, यी बात कब हुई और अप्निक धर्तीमे फिर्ता हुइना और यी युगके अन्त्यक का चिन्हा रही?”
मै तुहुरिन्हे जोन आज्ञा देहल रहुँ, उ सक्कु आज्ञा पालन करे ओइन्हे सिखाऊ। हेरो, युगके अन्त्यसम सदादिन मै तुहुरिन्के संग बतुँ।”
ओइन्हे ज्या-जतरा हुइलिन, उ एकथो नमूना हुइँत। यी सक्कु हमारे चेतावनीक लग लिखगिल रहे। हम्रे संसारके अन्तिम समयमे जिअती।