30 तब् उ समयमे मनै पहाड़हे कहिहीँ, ‘हमार उप्पर गिर और हम्रिहिन्हे टोपदे।’
30 उ समयम मनै पर्वत्वह कह्हीँ, ‘पर्वत्वा, हमारम खस्जा ओ हमन भँठारड्या, त हम्र मुजैबी!’
यदि निर्दोष मनैयक संग फेन असिके हुइत कलेसे सोँचो कि उ मनैनके संग का हुइहिन, जेने यी दण्ड भेटैना लायकके बताँ?”
ओइने पहाड़नहे और चट्टाननहे कलाँ, “हमार उप्पर गिरो, और सिंहासनमे बैठुइयक नजरसे हम्रिहिन्हे नुकाऊ। ताकि सिंहासनमे बैठुइया हम्रिहिन्हे देखे ना सेकिँत, और पठ्वा हम्रिहिन्हे दण्ड देहे नै सेक्हीँ।
उ पाँच महिनामे मनै मुना डगर खोज्हीँ। पर मुए नै सेक्हीँ। ओइने मुए चहिहीँ, पर मुअक लग ओइन्हे कौनो तरिका नै मिल्हीन।