15 सब मान्सले येशूलाइ धेकिबर अचम्म माण्यो रे उनरा वाँ दौडिबर आइ रे उनलाइ ढोग अर्यो।
15 मान्सले इसुलाइ धेकन्जेइ अचम्म मानिबर उनरा वा दगुडिबर गया रे स्वागत अर्यो।
येशूले पत्रुस, यूहन्ना रे याकुबलाइ आफसित बगैचाको पलतिर लइय्या रे येशू भौत ब्याकुल रे बिचलित हुन पस्या।
जब तिन स्वानिन गुफा भित्तर पसिन तिननले एक जना चमकन्या सेता लत्ता लायाको जवानलाइ दाइन तिर बसिर्या धेक्यो, रे तिनन डराया।
तइ जबान मान्सले तिनन स्वानी मान्सनलाइ भण्यो, “जनडरा, तम नासरत गाउँका येशूलाइ खोज्जा छौ, जइलाइ क्रुसमि टाँङिया थ्यो। उन मर्या बठेइ जिउना भया हुन! उन याँ आथिन! हेर, तिननले उनलाइ राख्या ठाउँमि गाड्या थ्यो।
येशूले तिननलाइ सोध्यो, “तम यिनसित कि बिबाद अद्दाथ्या छौ?”
जब येशूले मान्सको भिड तिननलाइ हेद्दाइ जम्मा भया धेक्यो, तब येशूले भूतलाइ इसो भणबर हकार्यो, “तु भूत, जइले यइ केटालाइ बोल्ल नसक्द्या रे बहिरो बनाया छइ! तुलाइ आज्ञा अद्दउ येइ केटा बठेइ निकल रे आब कभइ लगइ यइ केटा भित्तर जन पसेइ।”