12 तर येशूले भूतलाइ कडा आदेस दियो, “म को हु भणि मान्सनलाइ जन भण्या।”
12 तर इसुले “मु को हुँ भन्न्या कुरा मान्सलाइ थाँ जनदिया” भनिबर तिनुलाइ उनुले कडा आग्या दियो।
येशूले मान्सनलाइ चेताउनी दियो, “म को हु भणि मान्सनलाइ जन भण्या।”
तब येशूले तइलाइ भण्यो, “हेर तुइले यो कसइलाइ जन भणेइ। जा, रे आफलाइ यहुदि पुजारिका वाँ धेका, रे मोशाले आज्ञा अर्या भेटी चढा, रे सब मान्सनले था पाउन्या हुन कि तु निको भइरइछ।”
तिनन धेक्द सक्द्या भया। रे येशूले यिसो भणबर तिननलाइ कडा आज्ञा दियो, “हेर, मइले तमलाइ जी अर्या त्यो कुरणी कसइलाइ जन भण्या।”
येशूले भूतलाइ यिसो भणि हकाद्द पस्या, “चुप लाग, रे तइ बठेइ निकलिबर जा!”
भौत मान्स जो भौत किसम्का रोगले सिकिस्त थ्या, येशूले सबलाइ तिनरा बिमार बठेइ निको अर्यो रे भूतलाइ निकाल्यो, उनले भूतलाइ बोल्लु दिएइन क्याकि भूतलाइ थाथ्यो कि उन येशू खिष्ट हुन।
तइले भौत दिन सम्म इसोइ अर्यो। तब पावलले दिक्क माणिबर फनक्क फर्किबर तइ भूत आत्मालाइ भण्यो, “येशू ख्रीष्टका नाउँमि म तुलाइ तइ बठेइ निकल्ल्या आज्ञा अद्दउ।” पइ त्यो भूत आत्मा तसइ बेला निकल्यो।