तब छिट्टाइ गइबर उनरा शिष्यालाइ खबर दिय, कि उन मर्या बठेइ जिउना होइबर उठिरइछन, रे उन तमन हइ अगाडी गालीलमि जान्नाछन। तमनले उनलाइ ताँ धेक्दे हउ। हेर, मइले तमनलाइ भणिदिराइछु।
आब तम जा उनरा शिष्या रे पत्रुसलाइ भणदिय, उन त तम भण्ना पइल्ली गालील जिल्ला जान्या हुन। रे तमन सबले ताँ जानुपड्या हो। तम उनलाइ ताँ धेक्द्या होउ, जसो उनले तमलाइ माद्दा हइ पइल्ली भणिराइथ्यो।”