34 तर फरिसि मान्सन भण्न पस्या, “भूतका मालिकले उइलाइ सक्ति दिन्छ रे उइले भूत निकालन्छ।”
शिष्या आफना गुरु जसो रे नौकर आफना मालिक जसो हुनु भौत छ। यदि तिननले आफना मालिकसित ननिको ब्यबहार अद्दान रे उइलाइ सैतान भण्नाहान भण्या, तिननले उइका नौकरसित झिक कति बड्ता ननिको ब्यबहार अद्दान।
क्याकि यूहन्ना बेर-बेरि बर्त बसनथ्या रे मध्य खानाइन्नथ्या, रे तिनन भण्नाहान, ‘उइलाइ भूत लागिरइछ।’
तब उनरा वाँ एक भूत लाग्या अन्धो रे लाटो मान्स लेया। येशूले तइलाइ निको बनायो, इति सम्मकि त्यो लाटो बोल्ल पस्यो रे धेक्द लगइ पस्यो
यदि मइले भूतका मालिक बठेइ भूत धपाउनउ भण्या, तमरा मान्सनले कइका नाउले तइलाइ निकाल्लाहान? तसो भया हुनाले तिननले तमरो न्याय अद्या हुन।
केइ मान्स जो मोशाको कानुन सिकाउन्यावाला थ्या, तिनन यरुशलेम सहर बठेइ आयाथ्या। तिननले इसो भण्यो, “उइमि सैतान छ, उइले भूतका मालिक सैतानका सहयोगले भूतलाइ निकालन्छ।”
तर तिननमि हइ कसइ-कसइले भण्यो, येइ मान्सले भूतका मालिक सैतान बठेइ मान्तर भूत धपाउछ।
दुष्ट काम अद्द्या हरेकले ज्योतिलाइ घृणा अरन्छ, रे ज्योतिमि आउनइन, नति तइका दुष्ट काम धेकि जानाहान।
भिडले जबाफ दियो, “तुलाइ भूत लागिरइछ। को तुलाइ माद्द खोज्जा छ?”