32 पइ उनले तिननलाइ भण्यो, जा। तब तिनन निकलिबर सुङर भितर पस्या, रे सुङरको सब बगाल ओरालो जमिन बठेइ दकुड्डाइ गया रे पानीनि डुबिबर मर्या।
भूतले उनलाइ यिसो भणबर बिन्ति अद्द पस्या, यदि तम हामलाइ निकालन्छौ भण्या, हामलाइ सुङरका बगालमि पठाइदिय।
सुङर चराउन्या भाग्या रे सहर गइबर सब कुरणी, रे तिनन भूत लाग्यालाइ कि भया हो त्यो लगइ सुणाइ दियो।
तब येशूले तिनलाइ अनुमति दियो। रे तिन भूत तइ मान्स बठेइ निकलिबर सुङर भित्तर पस्या। तिन सुङर प्राय दुइ हजार थ्या। रे तिनन ओरालामि दकुडिबर समुद्र भित्तर पस्या रे डुब्बर मर्या।
रे भूत तइ मान्स बठेइ निकलिबर तिन सुङर भितर पस्या, रे त्यो बगाल ओरालो जमिन बठेइ दकुड्डाइ गया रे तल्तिर खोला पड्या रे डुबिबर मर्या।
परमेश्वर बठेइ ठहराया पक्का उद्देश्य रे पइल्लिको ज्ञान अन्सार उनलाइ तमरा हातमि सुम्पिदियो। तमनले उनलाइ अधर्मि मान्सनको सायताले क्रुसमि किला ठोकिबर मार्या।
तिननले तेइ अर्यो, तर तिननले तमरो सक्ति रे तमरा इच्छा बठेइ तमले पइल्ली बठेइ बिचार अर्या अन्सार मान्तर काम अर्यो।
एक हजार बर्ष भया पछा सैतान तइका कैद बठेइ छुटन्छ,