5 ए कपटि! पइल्ली आफना ठुला गल्ती सुधार, तब तमन नानो गल्ती भया भाइलाइ सुधाद्द सकन्छौ।
तर येशूले तिनरो धुर्तता था पाइबर भण्यो, कपटि हो, तमन मलाइ क्यालाइ जाचन्छौ?
तम क्यालाइ आफना भाइका नाना गल्ती भया धेकन्छौ तर तमरा ठुला-ठुला गल्ती धेक्दानु जो तमरा आँखामी मुणा जसोइ छ?
जब तमरा आफनाइ ठुला गल्ती छन भण्या कसेरी तम आफना नानो गल्ती भया भाइलाइ सहयोग अद्द सकन्छौ!
तसो मान्सलाइ परमेश्वरको बचन जन सुणा, जइले सुण्न चाहानइन। यदि तमले इसो अर्या भण्या कुकुरका अगाडी पबित्र चिज खित्तु जसोइ हो, अथवा सुङरका अगाडी मोति खितिया जसोइ हो, जइले तइलाइ खुट्टाले चेप्द्या हुन रे जाइ लागद्या हुन।”
ए कपटि हो! तमन अग्गास रे पृथ्बीका लक्षण भणिदिन सकन्छौ, तर यो बर्तमान समयमि परमेश्वरले कि अददाहान भणि यइको ब्याख्या अद्द जाण्नानु।”
तर प्रभु येशूले जबाफ दियो, “कपटि हो! तमनमि हइ कइले बिश्राम दिनमि गोठ रे तबेला बठेइ आफना बल्ल कि गधा फुकाइबर पानी ख्वाउन लइनानु?
उनले तिननलाइ भण्यो, “पक्कालगइ तमनले मलाइ यो उखान भण्न्या हौ, ‘ए बैद्दी, आफइलाइ निको बना। कफर्नहुम गाउँमी तुइले जी जति अर्या भणि हामले सुणिराइथ्या, तिन याँ आफना सहरमि लगइ अर’।”
तम आफना आँखामी भया मुणो धेक्दानु भण्या, आफना भाइलाइ ‘ए भाइ, तेरा आँखामी भया झाड मलाइ निकाल्ल दे’ भणबर तम कसेरी भण्न्न सकन्छौ? ए कपटि, पइल्ली आफना आँखा हइ मुणो निकाल, रे तब तुइले भाइको आँखामी भया झाड निकाल्लाइलाइ नीकेरि धेक्द सक्द्याहइ।”
भूतले जबाफ दिइबर तिननलाइ भण्यो, “येशूलाइ म चिन्नउ रे पावललाइ लगइ म चिन्नउ तर तमन को हौ?”