5 तब सैतानले उनलाइ पबित्र सहर यरुशलेममि लइयो रे मन्दिरका टुप्पामि कलेयो।
तिनन चिहान बठेइ बाइर निकल्या रे येशू मर्या बठेइ जिउना भया पछा, तिनन पबित्र सहर भित्तर पस्या रे भौत मान्सनका वाँ धेकिया।
आब सैतानले येशूलाइ पबित्र यरुशलेम सहरमि लइय्यो रे मन्दिरका टुप्पामि पुगाइबर उनलाइ भण्यो, “यदि तम परमेश्वरको चेला हौ भण्या याँ बठेइ तल्तिर फट्टक हाल।”
येशूले जबाफ दियो, “यदि तमलाइ परमेश्वर बठेइ नदिया भया ममि तमरो केइ अधिकार हुनेइ थेइन। तबइकिलाइ मलाइ तमरा हातमि सुम्पिदिन्या मान्सन आजी बड्ता पापको दोषि हुन्या हुन।”
तर मन्दिर बाइर रया आँगनलाइ छाड क्याकि त्यो गैर-यहुदिलाइ दिया छ, रे तिननले बयालिस महिना सम्म मेरा पबित्र सहरमि सासन अद्दया हुन।