18 जब एक दिन येशू गालील समुद्रका किनारइ किनार जानाथ्या, उनले दुइ भाइन पत्रुस भण्न्या सिमोन रे तइको भाइ अन्द्रियासलाइ समुद्रमी जाल हाण्नार्या धेक्यो, क्याकि तिनन माछा माद्या काम अरन्थ्या।
येशूले बार छान्या शिष्याका नाउँ यिनइ हुन, पइलो पत्रुस भणिन्या सिमोन रे तइको भाइ अन्द्रियास, जब्दियाका चेला याकुब रे तइको भाइ यूहन्ना,
येशू ताँ बठेइ निकलिबर गालील समुद्रको किनार होइबर गया, रे पहाडमि उकल्या रे ताँइ बस्या।
म तुलाइ भण्नउ, कि तु पत्रुस हइ। म मेरो मण्डलि यइ पखानमि बसाल्लउ, रे नरकका दार तइमि जित्या होइन।
येशूले तिननलाइ भण्यो, “शिष्या हुनाइलाइ मेरा पछा लाग। जसेरि तम माछा मारन्छौ, तसेरि म तमनलाइ मान्सनलाइ शिष्या बन्नालाइ जमा अद्दु सिकाउनौ।”
येशू रे उनरा शिष्या टुरोस सहरका आस पासका इलाका छाडिबर सिदोन सहरका इलाका बठेइ निकलिबर गया। तब तिनन डेकापोलिसका इलाकाको बिच बठेइ होइबर उन गालील समुद्रका नजिकका गाउँमी गया।
सिमोन जइलाइ उनले पत्रुस नाउँ लगइ दियो, रे तइको भाइ अन्द्रियास, याकुब रे यूहन्ना, फिलिप रे बारथोलोमाइ,
यिन कुरणी पछा तिवेरियासको समुद्रको (गालीलको समुद्र) किनारमी येशूले आफलाइ आजी शिष्याका वाँ प्रकट इसेरि अर्यो कि
येशू गालील जिल्लाको समुद्र अथवा तिवेरियास सहरको समुद्रका पारिबटा पुग्या।
उनरा शिष्या मध्ये एक जना सिमोन पत्रुसका दाइ अन्द्रियासले उनलाइ भण्यो।