तब छिट्टाइ गइबर उनरा शिष्यालाइ खबर दिय, कि उन मर्या बठेइ जिउना होइबर उठिरइछन, रे उन तमन हइ अगाडी गालीलमि जान्नाछन। तमनले उनलाइ ताँ धेक्दे हउ। हेर, मइले तमनलाइ भणिदिराइछु।
साँच्चि, म तमनलाइ भण्नउ, म मर्या पछा तमन रुन्या हौउ रे बिलाप अद्द्याहौउ, तर संसारका मान्सन रमाउन्या छन। जब तमन मलाइ जिउनो धेक्द्याछौ, तब तमरो सोक आनन्दमी बद्लिन्या हो।