17 तिननले उनलाइ धेकिबर आराधना अर्यो, तर कतिले संका अर्यो कि उन मर्या बठेइ जिउना भया छन।
साँच्चि, म तमनलाइ भण्नउ, हामरा बिचमि याँ कल्लिया केइ मान्स छन जइले मद्दा हइ पइला म, मान्सको चेलोलाइ परमेश्वरको राज्यमि नयाँ रे सक्तिशाली रुपमि आउन्नारया धेक्द्या छन।
अचानक येशूले तिननलाइ भेटीबर भण्यो, सान्ति। तिननले नजिकै आइबर उनरा खुट्टा समाइबर उनलाइ आराधना अर्यो।
पइ, मरियमले उनलाइ भणि, “येशू मर्या बठेइ जिउना भया हुन, रे मइले उनलाइ अइलइ धेक्या हु!” पइ शिष्याले सोच्यो, “यो सत्य हुन सक्दैन।”
पछा जब तिननले था पायो, तिनन दुइ शिष्या और शिष्यालाइ भण्नाइलाइ यरुशलेम सहर फर्किबर गया, रे कसइले लगइ तिनमि भरोसा अरेन।
तइ पछा येशू एघार जाना शिष्याका वाँ धेकिया, जब तिनन खाना खानाइ बसिरैथ्या, रे येशूले तिनलाइ हकार्यो क्याकि तिनन भौत जिद्दी थ्या, रे येशूलाइ मर्या बठेइ जिउना भया पछा धेक्दया मान्सनका कुरणीमि अबिश्वास अर्यो।
येशूले दु:ख रे मृत्यु पछा भौत किसिमका प्रमाण बठेइ तिनरा अगाडी उनले आफइलाइ जिउनो धेकायो। चालिस दिन सम्म उन तिनरा वाँ धेका पड्या। रे उनले परमेश्वरका राज्यको बारेमि तिननलाइ बतायो।
तइ पछा उन एकइ समयमि पाँच सय भण्ना बढी भाइनका वाँ एकइ बेर धेकिया, जइ मध्ये भौत जसा अइल सम्म छनइछन तर कोइ-कोइ मरिया।