तबइकिलाइ तेसरा दिन सम्म सिपाइनले त्यो चिहान सुरक्षित राखियोस भणि हुकुम दियो, यदि तमनले इसो अर्यानु भण्या तइका शिष्या आइबर उनरो लास चोरीबर लैजान्ना रे मान्सनलाइ भणन्या हुन, उन मर्या बठेइ जिउना भया छन, रे त्यो पछाको ठग पइलो ठग भण्ना झिक खराब होलो।
येशूले आफ्ना शिष्यालाइ सिकाउन सुरु अर्यो कि म, मान्सको चेलोले भौत दु:ख भोग्दु पड्या हो, रे यहुदि मान्सनका अगुवा, यहुदि मुख्य पुजारि रे मोशाको कानुन सिकाउन्यावाला बठेइ तुच्छ सम्जिबर इन्कार अरिनु पड्या हो, रे मारिनु पड्या हो, पइ तेसरा दिनमि मर्या बठेइ जिउनो हुनु पड्या हो।
क्याकि येशू आफ्ना शिष्यासित भौत समय बिताइबर उनलाइ सिकाउनचाहन्थ्या। रे उनले भण्यो, “छिट्टाइ कसइले म, मान्सको चेलोलाइ मेरा सत्रुको अधिकारमि दिन्या हो रे उन मलाइ माद्याहुन, रे तेसरा दिनमि म मर्या बठेइ जिउनो हुन्या हु।”
येशूले बार शिष्यालाइ अलग लैजाइबर बाटाइनि भण्यो, “हेर, हाम यरुशलेम सहरतिर जान्नाछु, रे म, मान्सका चेला बारेमि अगमबक्ताले लेख्या हरेक कुरणी पुरा हुन्या हो।
आजी उनले भण्यो, “म, मान्सको चेलोले भौत दु:ख भोग्दु पणन्छ, रे उनइ यहुदि मान्सनका अगुवा, यहुदि मुख्य पुजारि रे मोशाको कानुन सिकाउन्यावाला बठेइ बहिष्कृत हुन्या हो, मारिनु पड्या हो रे तेसरा दिनमि मर्या बठेइ जिउनो हुनु पड्या हो।”