34 येशूले तइलाइ भण्यो, “साँच्चि, म तमलाइ भण्नउ कि इसइ रात दुइ बेर भाल्या बास्सा हइ पइल्ली तुइले मलाइ तीन बेर सम्म चिन्नइन भणन्या हइ।”
पत्रुसले उनलाइ भण्यो, तमरा लाग्दा सबले छाडिबर भाग्या लगइ म कभइ पछा सद्द्या आथिन।
तब पत्रुसलाइ येशूले भणेइ यो कुरणी याद आइ, “दुइ बेर भाल्या बास्सा हइ पइल्ली तीन बेर सम्म तु मलाइ इन्कार अद्दा है।” तब पत्रुसले आफना दु:खलाइ समालि नसकिबर धुरु-धुरु रुन पस्यो।
तब उतन्जेइ दोसर्या भाल्या बास्यो, पइ येशूले तइलाइ भणेइ कुरणी पत्रुसलाइ याद आयो, “दुइ बेर भाल्या बास्सा हइ पइल्ली तीन बेर सम्म तु मलाइ इन्कार अद्दाहै।” तब पत्रुसले आफना दुखलाइ समालि नसकिबर धुरु-धुरु रुन पस्यो क्याकि उइले येशूलाइ धोका दियाथ्यो।
उनले भण्यो, “पत्रुस, साँच्चि, म तमलाइ भण्नउ कि इसइ रात दुइ बेर भाल्या बास्सा हइ पइल्ली तुइले मलाइ तीन बेर सम्म चिन्नइन भणन्या हइ।”
तइ पछा येशूले फर्किबर पत्रुसलाइ हेर्यो। “आज दुइ बेर भाल्या बास्सा हइ पइल्ली तीन बेर सम्म तु मलाइ इन्कार अद्देहइ” भणि भण्या प्रभुको बचन पत्रुसलाइ याद आयो।
येशूले उइलाइ जबाफ दियो, “कि तु मेरा निउति मद्द तयार छइ? साँच्चि, म तमनलाइ भण्नउ कि इसइ बिहान भाल्या बास्सा हइ पइल्ली तुइले मलाइ तीन बेर सम्म चिन्नइन भणबर इन्कार अद्दया हइ।”