तइ पछा मइले मेरा बाँउतिरका मान्सनलाइ भण्न्या हु, “तम श्रापित मान्स हो, म बठेइ दुर हो रे सैतान रे उइको दुतका निउति परमेश्वरले तयार अर्याको अनन्त आगामी जा।
जब म परदेशी थ्या तमनले मलाइ आफना घरमि निउतो दियानु, जब म नाङङोइ थ्या तमनले मलाइ लाउनाइ लत्ता दियानु, जब म बिरामी थ्या तमनले मेरो रेख देख अर्यानु, जब म झेलमि थ्या तमन मलाइ भेटाइलाइ आयानु।”
मलाइ प्रेम अद्द्या तेइ हो, जइसित मेरा आज्ञा जाणन्छ रे तिन पालन अरन्छ। पइ मलाइ प्रेम अद्द्यालाइ मेरा पिता प्रेम अद्दया हुन। म तइलाइ प्रेम अद्दउ, रे म आफइलाइ तइका वाँ प्रकट अद्दउ।”
यदि कसइले “म परमेश्वरलाइ प्रेम अद्दउ” भणन्छ, तर और बिश्वासिनलाइ घृणा अरन्छ भण्या त्यो झुट हो, क्याकि आफले धेक्या बिश्वासिनलाइ प्रेम नअद्द्याले, नधेक्या परमेश्वरलाइ प्रेम अद्द सक्दइन।