31 तबइकिलाइ तमन साँच्चि अगमबक्तालाइ हत्या अद्द्याका सन्तान हउ भण्न्या कुरणीको प्रमाण आफइ दिन्छौ।
रे तम भणन्छौ, ‘यदि हाम आफना पुर्खाका पालामि भया भयले अगमबक्तानका रगत बगाउनामि उननसित सहभागी हुनेइ थेइन।’
तमनले आफना पुर्खाले सुरु अर्याको दुष्ट काम पुरा अद्दाछौ।
तबइकिलाइ, हेर, म तमरा वाँ अगमबक्तान, बुद्दिमान मान्सन रे मोशाको कानुन सिकाउन्यावालालाइ पठाउनउ। तिन मध्ये कति जनालाइ तमनले माद्याहउ रे क्रुसमि टाँग्द्या हौ। रे कति जनालाइ आफना यहुदि सभाघरमी कोर्रा हाण्न्याहौ, रे तिननलाइ सहर बठेइ सहर खेद्द्याहौ।
“यरुशलेम सहरका मान्सन हो! तमले अगमबक्तालाइ मार्या रे तेरा वाँ पठाइएका लाइ ढुङाले हाण्या। जसेरि पोथीले आफना चल्लालाइ आफना पखेट्टा तल्तिर बटुलन्छ, तसेरि कति बेर मइले तेरा बच्चालाइ बचाउन्या मन अर्या, तर तुइले माणिनि।,
तइले उइलाइ भण्यो, तेराइ मुखको कुरणी बठेइ म तेरो न्याय अद्दउ, ए दुष्ट नौकर! जी राखेइन त्यो लैन्या, रे जी बोएइन तइको कटनी अदद्या म कठोर मान्स हु भणि तुइले जाँणिराइथी।