उनले भण्यो, “हजुर तिद्दाहान।” पइ उन घर भित्तर पस्या पछा येशूले पइल्ली उनलाइ भणि हाल्यो, “सिमोन तेरो कि बिचार छ? पृथ्बीका राजानले महसुल रे कर कै बठेइ लिनाहान? आफना शिष्या बठेइ कि अर्खा बठेइ?”
“स्वर्गको राज्य यइ काहानि जसोइ हो: परभातइ एक जमिनदार बजारमि गयो जाँ द्याणीमि काम अद्द चाहान्या मान्सन जम्मा भयाथ्या। उन आफना अंगुरका बारीमि काम अददाइलाइ मान्सन खोज्जाइ ताँ गया।
तबइकिलाइ तिननले येशूलाइ जबाफ दिइबर भण्यो, “हामलाइ था आथिन कि कइले यूहन्नालाइ मान्सनलाइ बप्तिस्मा दिन पठायो।” तब उनले तिनलाइ भण्यो, “म लगइ कइ अधिकारले इसो काम अद्दउ, त्यो तमलाइ भण्नइन।”
“अर्खो काहानि सुण: कोइ एक जाना जमिनदार थ्या जइले आफ्नो खेतमी अंगुर लाइबर तइका वलतिर पलतिर ढुङ्गाको बाड लायो, रे अंगुरको रस निकाल्लाइ जमिनमी खडडो खण्यो। जंगली जनाबर बठेइ खेति बचाउनाइ एक परो बनाइबर अदिया बनाउन्यावाला खेतालालाइ कमाउनाइ दियो, रे आफ लामो यात्रामि गया।
मेरो जान्या रे फर्किबर आउन्या बारेमी यइ काहानि बठेइ ब्याख्या अद्द सकिन्छ: एक मान्स लामो यात्रामि जानाइ आफ्नो घर छाडन्छ। जाना हइ पइल्ली, घरको मालिकले आफना नौकरनलाइ तइ काम भण्न्छ जो उइलाइ अददु पडद्या हो, रे उइले चौकीदारलाइ भणन्छ कि उ उइको फर्किन्या परखाइमी बसोस।
अथवा तिन अठार जाना मान्सनलाइ याद अर जो यरुशलेम सहर नजिक सिलोआमको धरहरा तिननमि ढलिबर मर्याथ्या, कि तमन सोच्नन्छौ कि तिनन सब यरुशलेम सहरका मान्सन हइ बड्ता पापी थ्या?