14 योसेफ उठीबर बालक रे उनरी इजालाइ संङइनि लय्यइबर मिश्र देशमि राता रात गया।
योसेफ निन बठेइ बिउज्यो, रे प्रभुका स्वर्गदुतले उइलाइ भण्या अन्सार उइले मरियमलाइ ब्या अरिबर आफ्ना घरमि लेयो।
बुद्दिमान मान्सन गया पछा, प्रभुका एक स्वर्गदुत सुइनामी योसेफका वाँ धेका पड्या रे तिनले यिसो भण्यो, “उठ, बालक रे उनरी इजा मरियमलाइ लैयइबर मिश्र देशमि भाग। तुलाइ मइले नभणइय्याँ सम्म ताँइ बस, क्याकि राजा हेरोदले बालकलाइ माद्दाइ उनरो खोजी अद्दा छ।”
तिनन राजा हेरोद नमरइय्याँ सम्म ताँइ बस्या। भौत पइल्ली होशे अगमबक्ता बठेइ परमेश्वरले भण्या बचन यिसेरी पुरा भयो, “मइले आफ्नो चेलो मिश्र देस हइ बोलाया।”
तिनन नजिक आइबर उनलाइ यिसो भणबर बिउजायो, “गुरुज्यू, हाम डुब्दा छौ।” उनले उठीबर बतास रे हुरिलाइ हकाद्द पस्या, रे त्यो रोकियो रे सान्त होइय्यो।
तबइकिलाइ यहुदि मान्सनले मलाइ मन्दिरमि समाइबर माद्दाइ खोज्यो।