उनले वलतिर पलतिर सब ठाउँ हेर्यो उन रिसाया रे उदास भया क्याकि उन सब सहमत भयइन रे तइ मान्सलाइ भण्यो, “तेरो हात सिदा अर।” तइ लुलो मान्सले येशूतिर आफ्नो हात लइय्यो रे त्यो निको भयो।
कि तमन सोचन्छौ कि मइले तसो नअर्या हुनाले, म लज्जित छु? तर कसइले केइ कुरणीमि घमण्ड अरन्छ भण्या, म लगइ तिन कुरणीमि घमण्ड अद्दउ। हो, म मुर्खइ जसेरि बोल्ला छु।