27 तब राजालाइ दया लागीबर तइलाइ छाडिदियो, रे तइको ऋण क्षमा अरिदियो।
तर तइ नौकरले निकलिबर जान्जेइ आफना संङि नौकरमी हइ एक जानो भेट्यो, जो तइको एक सय चाँदीका सिक्काको रिणि रइछ। उइको गलो समाइबर तइले भण्यो, ‘तेरो तिद्दु पड्डया ऋण मलाइ तिर।’
तब राजाले तइ दस हजार बोरा सुनका सिक्का ऋण भया नौकरलाइ आफना वाँ बोलाइबर भण्यो, ‘ए दुष्ट नौकर, तुइले मसित बिन्ति अरि, रे मइले तुलाइ तेरो ऋण क्षमा अरिदिया।’
तर तिनसित तिद्द्या केइलगइ नभया हुनाले तिनले दुएइको ऋण मिन्हा अरिदिय। तबइकिलाइ भण त, यिन दुइमि हइ कइले तिनलाइ बड्ता प्रेम अरिराइछ?”
सिमोनले भण्यो, “म माण्नउ, जइको बड्ता ऋण मिन्हा भयो।” उनले तिनलाइ भण्यो, “तुइले ठीक भणि।”