येशूले तिननलाइ अर्खो काहानि भण्यो, “स्वर्गको राज्य खमिर जसो हो, जो एक स्वानी मान्सले पचास किलो धुलामि मिसाइ रे त्यो जम्माइ ढुल्लो नओसाइन्ज्या एक ठाउँमि राखि।”
तब येशूले तिननलाइ भण्यो, “तमन हरेक मोशाको कानुन सिकाउन्यावाला रे परमेश्वरका राज्यमि मेरा शिष्या लगइ हो। उ त्यो मान्स जसो हो जइसित उइका घरमि भण्डार छ। उइले ताँ बठेइ पुराना रे नयाँ दुएइ मूल्यवान चिज निकाल्ल सक्न्छ।”
जब म, मान्सको चेलो फर्किन्या हु, स्वर्गको राज्य इसो हुन्या हो:एक मान्स लामो यात्रामि जान्छ। उइले आफना नौकरनलाइ बोलाइबर आफ्नो धन सम्पतिको थोकाइ भाग तिननलाइ दिन्छ रे तिननलाइ भणन्छ कि म गया पछा इन धन सम्पति लगानी अरिबर भौत रुप्या कमा।
तबइकिलाइ प्रभुको आगमन नभया सम्म कसइको न्याय जन अर: उनले प्रस्ट रुपमि मान्सनमि भया सब बिचार भणन्या हुन, जो कसइलाइ था आथिन। उनले तिनरा हृदयमि भया उद्देश्य प्रकट अद्दया हुन। तइ बेला हरेक मान्सनले परमेश्वर बठेइ आफ्नो प्रसंसा पाउन्या हुन।