6 जब शिष्याले यो सुण्यो तब उन भङयामि डरले घोप्टिया।
तिन बोल्ला बोल्लाइ एक चम्किलो बादलले तिननलाइ ढाक्दियो, तइ पछा बादल बठेइ एक इसो आवाज आयो “यिन मेरा प्यारा चेलो हुन, जइसित म भौत खुशी छु, इनरि कुरणी सुण।”
येशूले आइबर तिननलाइ छोइबर भण्यो, “उठ डर जन माण।”
रे म भय्यइनि लोट्या, पइ मइले यिसो भण्न्या आवाज सुण्या, ‘ए शाउल, ए शाउल, तु क्याइ मलाइ सताउनाछइ?’
रे हाम सब जमिनमी लोट्या, तब हिब्रु भासामि मलाइ यिसो भण्न्या आवाज मइले सुण्या, ‘शाउल, शाउल, तु क्याइ मलाइ सताउनाछइ? मलाइ दु:ख दिन्या केशिस अरिबर, सुयामि लात्ती हाण्या जसेरि तु आफइलाइ दु:ख दिन्नाछइ।’”
