28 पत्रुसले उनलाइ भण्यो, ओ प्रभु, तमइ हउ भण्या, मलाइ तमरा वाँ पानीका मथिमि आउन्या आज्ञा दिय।
येशूले झट्ट तिननलाइ यिसो भण्यो, “हिम्मत अर, म येशूइ हु, जनडरा।”
उनले भण्यो, आइ। पत्रुस ना बठेइ ओलीबर येशूका वाँ जानाइलाइ पानीका मथिमि हिट्ट पस्यो।
तब पत्रुसले जबाफ दिबर उनलाइ भण्यो “हेर, हामले तमरा शिष्य हुनाइलाइ सब छाड्या, हामरो कि हुन्या हो?”
पत्रुसले आजी जोर दिबर भण्यो, “यदि मइले तमसित मद्दु पण्या लगइ म तमलाइ चिनैइन भणबर कभइ भण्न्या आथिन” इसेरि सबले एकै कुरणी भण्यो।
तब सिमोन पत्रुसले जबाफ दियो, “हे प्रभु, हाम कइका वाँ जाँउ? अनन्त जीवन दिन्या बचन त तमसित छ।
मलाइ अर्या अनुग्रह बठेइ तमनमि हइ हरेकलाइ म अनुरोध अद्दउ, तमन जसा छौ तइ भण्ना बड्ता आफइलाइ जनसमझउ। तर परमेश्वरले तमनलाइ दिया बिश्वासको परिमाण अनसार सन्तुलित बिचारले सोचउ।
तर जब उइले परमेश्वरसित मागन्छौ तब उइले कतिलगइ संका नअरिबर बिश्वास अददु पणन्छ। क्याकि संका अद्द्या मान्स स्थिर हुनाइनन, तिनन बतासले तलतिर मलतिर अद्द्या समुदरका छाल जसाइ हुन।