16 पइ येशूले तिननलाइ भण्यो, “तिननलाइ जान जरुरी आथिन। तमइले तिनलाइ केइ खानाइ दिय।”
साँज पड्या पछा शिष्या यिसो भण्नाइ उनरा वाँ आया, यो एकान्त ठाउँ छ रे दिन लगइ ढलिया। भिडलाइ बिदाबारि अरिदिय, रे यिननले वलतिर पल्तिरका बस्ति रे गाउँ तिर गइबर आफना निउति खानाइ किनन्ना।
तिननले उनलाइ भण्यो, “याँ हामसित पाँच रोटा रे दुइ माछा मान्तर छन।”
तइले तिननलाइ भण्यो, “जइसित दुइ कुर्ता छन, तइले नहुन्यालाइ एक दिइहालउ, रे जइसित खानाइ छ, तइले लगइ तसोइ अरउ।”
क्याकि यहूदा इस्करियोतसित पैसा थैली भया हुनाले येशूले तइलाइ काजबारका निउति हामलाइ केइ खाँचो छ कि तिन चिज किन्नाइ अथवा उइले गरिबलाइ केइ देउ भणबर भण्या हो कि भणि कत्तिले सोच्यो।