साँज पड्या पछा शिष्या यिसो भण्नाइ उनरा वाँ आया, यो एकान्त ठाउँ छ रे दिन लगइ ढलिया। भिडलाइ बिदाबारि अरिदिय, रे यिननले वलतिर पल्तिरका बस्ति रे गाउँ तिर गइबर आफना निउति खानाइ किनन्ना।
तइ पछा येशू तिनरा यहुदि सभाघरमी सिकाउनाइ, परमेश्वरको राज्यको सुसमाचार सुणाउनाइ, रे मान्सनमि लाग्या सब किसिमका रोग रे दुर्बलता निका बनाउनाइ सारा गालील जिल्ला भरि घुम्या।
जब येशू ना बठेइ किनार उतर्या तब उनले एक ठुलो भिड धेक्यो, रे उनरो मन दयाले भरियो। क्याकि तिननसित कोइ थेइन जइले उनलाइ नीकेरि अगुवाइ अद्द सकउ रे हेरचाह अद्द सकउ, तिनन ग्वालो नभया भेडा जसा थ्या। रे उनले तिननलाइ परमेश्वरको राज्यका बारेमि भौत कुरणी सिकाउन पस्या।
तबइकिलाइ हरेक कुरणीमि उन आफ्नाइ भाइन जसाइ बन्नु पड्यो, इसेरि उन परमेश्वरका दयालु रे भरपड्डया यहुदि प्रधान पुजारि बन्या। ताकि उनरो बलिदान बठेइ मान्सले आफना पाप बठेइ क्षमा पाउन सकुन।