54 तर उनले तइको हात समाइबर यिसो भणबर बोलायो, “नानि, उठ।”
54 रे इसुले केटिको हात समाइबर भुन्यो, “ए चेलि, उठ्।”
भिडलाइ बाइर निकाल्या पछा उन भितर पस्या, रे तइ केटीको हात समायो, त्यो जुडुक्क उठी।
येशू तिनरा खाट नजिकै गइबर तिनरो पाखुडो समाइबर तिनलाइ उठ्ठाइलाइ सहयोग अर्यो। रे जरले तिनलाइ तसइ बेला छाड्यो। तइ पछा तिनले तिननलाइ खानाइ दियो।
येशूले तइ काना मान्सको हात समाइबर तइलाइ गाउँ बठेइ बाइर लेइबर आया, रे येशूले तइका आँखामी आफ्नो थुक लायो, रे येशूले तइलाइ सोध्यो, “कि तु केइ धेक्दाछइ?”
तर येशूले तइलाइ हातले समाइबर उठायो रे त्यो निको भइबर उठ्यो।
जबइ उन घर पुग्या तब उनले पत्रुस, याकुब, यूहन्ना रे बच्चिका इजा बा मान्तर आउन दियो रे और कसइलाइ आउन दियइन।
उ मरिसकेइ छ भणि जाणिबर तिनन उनरो हासो अद्द पस्या।
रे तइको प्राण फर्किबर आयो, रे त्यो उतन्जेइ उठिगइ, रे उनले तइलाइ केइ खानाइ दिय भणि आज्ञा दियो।
पइ यिन कुरणी भण्या पछा उन जोरले बोल्ल पस्या, “लाजरस, बाइर निकलिबर आइ।”
क्याकि जसेरि पिताले मर्यालाइ उठाउनाहान रे तिननलाइ जीवन दिनाहान, तसेरि चेलो लगइ जइलाइ मन अरन्छ, तइलाइ जीवन दिन्छ।
तर पत्रुसले तिनन सबलाइ बाइर पठाइबर घुडा टेक्यो, रे प्रार्थना अर्यो, रे तइ लासतिर फर्किबर भण्यो, “तबिता, उठ।” तइले आँखा उगाड्यो, रे पत्रुसलाइ धेकि रे उठीबर बसि।
पबित्र सास्त्रमि यिसो लेखिरइछ, “मइले तुलाइ भौत जातिका पुर्खा बनाइराइछु।” परमेश्वरका नजरमि अब्राहाम हामरा बा हुन। उनले तिन परमेश्वरमि बिश्वास अर्यो, जइले मर्यालाइ जिउना बनाउनाहान रे तिन चीजलाइ लगइ अस्तित्वमि ल्याउनाहान जइको अस्तित्व आथिन।