जब ठुला हाकिम फेस्तसले समुद्रको यात्रा बठेइ हामलाइ इटालिया प्रदेसको रोम सहरमि जानु पणन्छ भणि पक्का भया तब तिननले पावल रे और केइ कैदीलाइ सम्राट अगस्टसको फौजको युलियस नाउँ भया कप्तानका जिम्मा लाइदियो।
तर कप्तानले पावललाइ बचाउन्या मन अरिबर तिननलाइ तसो अद्द बठेइ रोक्यो। तर उनले बाँउ काट्ट सक्द्या जति सबलाइ जहाज बठेइ समुद्रमी फट्टक हालिबर जमिन तिर बाँउ काट्टया आज्ञा दियो,
दास हो, तमनले आफ्ना संसारका मालिकले भण्या सब कुरणी माण रे मालिकलाइ आँखाका अगाडी मान्तर असल काम अरिबर खुशी बनाउन्या होइन, बरु तिननले नधेक्या बेला लगइ इमानदार भइबर प्रभुसित डराइबर असल काम अद्द्या अर।