30 तइ मान्सले जबाफ दिइबर तिननलाइ भण्यो, “कसि अचम्मइ कुरणी! उन काँ बठेइ आया हुन तम जाण्नानु, तर उनले मेरा आँखा निको बनायो।
कि अन्धा धेक्दाहान, लङडा हिट्टाहान, कोणी सुद्द हुनाहान, टोल्या सुण्नाहान, मर्या जिउना हुनाहान, गरिबलाइ सुसमाचार सुणाइन्छ।
येशूले तिनलाइ भण्यो, “कि तमनले कभइ पबित्र सास्त्र पढयानु? ‘ढुङालाइ घर बनाउन्याले रद्द अर्यो तेइ ढुङो घरको कुनाको सीर ढुङो भयो। यो परमप्रभु बठेइ आया हो, तर हामरा दृष्टिमि यो रहस्यमय छ।’”
येशू तिनरो अबिश्वास धेकिबर छक्क पड्या। तइ पछा उन गाउँ गाउँमी शिक्षादिनाइ गया।
तब उनले तिननलाइ भण्यो, “जा रे जी तमनले धेक्या रे सुण्या, गइबर यूहन्नालाइ भण, कि अन्धा धेक्दाहान, लङडा हिट्टाहान, कोणी निका हुनाहान, टोल्या सुण्नाहान, मर्या जिउना हुनाहान, गरिबलाइ सुसमाचार सुणाइन्छ।
उनले तिनरा साम्नेइ इति अचम्मको चिन्ह अरिराइथ्या, पइलगइ तिननले उनमी बिश्वास अरेइन।
येशूले तइलाइ भण्यो, “तु इस्राएल देशको एक धर्मि गुरु हइ, रे साच्ची तुइले यिन कुरणी बुज्जु पणन्छ?
हामलाइ था छ मोशासित परमेश्वर बोल्या हुन, तर हाम जाँण्नाइन कि यो मान्स काँ बठेइ आया हो।”
हाम जाँण्नाउ कि, परमेश्वर पापिका कुरणी सुणनाइन, तर परमेश्वरको डर माण्न्या रे उनरो इच्छा पालन अद्द्या मान्सनकि कुरणी परमेश्वर सुण्नाहान।
तबइकिलाइ परमेश्वरले भण्यो, “अनारा बठेइ उजालो चम्कउ।” रे उनइ परमेश्वरले हामरा हृदयमि ज्योति जसोइ हामलाइ ज्ञान दियो, ताकि हामले परमेश्वरको महिमा येशू ख्रीष्टमी प्रकट भया धेक्दसकु।