28 तिननले तइलाइ गालि दिनाइ भण्यो, “तु ब उइको शिष्य हइ, तर हाम त मोशाका शिष्या हु।
जो लगइ ताँ बठेइ हिटिबर गया उनले आफना मुन्टा हलाइबर इसो भण्नाइ खिसि काट्यो।
“धन्य हो तमन, जब मान्सनले मेरा निउति तमरो बदिनाम अद्दाहन रे सताउनाहान, रे झुटि बोलिबर तमरा बिरुद्दमि खराब कुरणी भण्नाहान क्याकि तमन मेरा शिष्या हौ।
कि मोशाले तमनलाइ मोशाको कानुन दिएइन? तर तमन कसइले त्यो मोशाको कानुन पालना अद्दान। तमन क्याइ मलाइ माद्दाइ खोज्जा छौ?”
तिननले तइलाइ भण्यो, “तु त बिल्कुलइ पापी जन्मिरइथि, रे कि आब तु हामलाइ सिकाउन चाहान्छइ?” तइ पछा तिननले तइ मान्सलाइ सभाघर बठेइ बाइर निकाल्दियो।
तर तु अइल सम्म यहुदि हु भणि कानुनमी भर पडिबर, तु परमेश्वरको खास मान्स हु भणबर घमण्ड अरन्छइ।
आफना हातले मेहेनत अद्दाउ। अपमानित हुन्ज्या हाम तिननलाइ आशिस दिनाउ। सताउङया हाम सहनाउ।
चोर, लोपारि, दराहा, निन्दा अद्द्या, ठग हुनाहान तिनन परमेश्वरका राज्यका हकदार हुन्या हइन।
जब मान्सनले येशूलाइ अपमान अर्यो, उनले तिनरो अपमान अरेइन। जब मान्सनले उनलाइ कष्ट दियो, उनले बादलमि तिननलाइ चोट पुर्याउन्या कोशिस कभइ अरेइन। बरु, उनले सहयोगकि निउति परमेश्वरमि भरोसा राख्यो। उनलाइ थाहा थ्यो कि परमेश्वरले सदाइ मान्सनको न्याय उचित रितिले अददाहान।