6 तर तिननले येशूको परिक्षा अरिबर दोस लाउनाइलाइ केइ कुरणी पाइन्छ कि भणबर सोध्या हो तर येशूले नसुण्या जसो अरिबर निउणिबर औलाले जमिनमी लेख्यो।
हेर, म तमनलाइ ब्वाँसाका बिचमि भेडाका पाठा जसेरि पठाउन्नाछु, तबइकिलाइ तमन स्याप जसा चलाँक रे परेवा जसा निर्दोष होइजा।
येशूले तइलाइ केइलगइ जबाफ दिएइन। उनरा शिष्या आइबर उनलाइ बिन्ति अर्यो, “यइलाइ बिदाबारि अरिदिय, क्याकि त्यो कला हाल्ली हामरा पछा लागिरइछ।”
फरिसि मान्सन रे सदुकीको समुह आया, रे उनलाइ जाच अद्दाइ स्वर्ग बठेइ एक चिन्ह धेकाइ दिनाइ उनसित माग अर्यो।
फरिसि मान्सन उनरा वाँ आया रे उनरो परिक्षा अद्दाइ उनलाइ सोध्यो, “कि कसइ कारणले मोशाको कानुन अन्सार कोइ मान्सले आफनी स्वानी सित छोडपत्र दिनाइलाइ उचित छ?”
तर येशूले तिनरो धुर्तता था पाइबर भण्यो, कपटि हो, तमन मलाइ क्यालाइ जाचन्छौ?
तिननमि हइ एक जाना मोशाको कानुन सिकाउन्यावालाले उनरो परिक्षा अदद्या बिचारले उनलाइ सोध्यो,
तर येशू चुप्प रया। यहुदि प्रधान पुजारिले उनलाइ भण्यो, “जिउना परमेश्वरको कसम खाइबर भण्नउ, हामलाइ भण, कि तु परमेश्वरको चेलो ख्रीष्ट हइ?”
फरिसि मान्सन येशूका वाँ आइबर उनलाइ परिक्षा अद्दाइ सोध्यो, “कि मोशाको कानुन अन्सार कोइ मान्सले आफनी स्वानी सित छोडपत्र दिनाइलाइ अनुमति छ?”
कि हामले कर तिद्दु पण्न्छ कि नइ?” येशूले तिनरो कपटिपन था पाइबर तिननलाइ भण्यो, “तमन मलाइ गलत कुरणी भणबर क्याइ फसाउन्या कोशिस अद्दाछौ? एक चाँदिको सिक्कालेइबर मलाइ धेका।”
तिनमि हइ कोइ फरिसि येशूलाइ दोस लाउनालाइ निउ खोज्जाथ्या, तब तिनन नीकेरि दोबा लागीरइथ्या कि येशूले तइ एक हात सुक्या मान्सलाइ बिश्राम दिनमि निको अददाहान कि अद्दाइन।
फरिसि मान्सन येशूका वाँ आइबर उनसित बहस अद्द पस्या, तिननले उनलाइ फसाउन चाहानथ्या, तबइकिलाइ परमेश्वरले उनलाइ अधिकार दिइराइछ भणि हेद्दाइलाइ तिननले येशूलाइ अचम्मका काम धेकाउनाइलाइ भण्यो।
एक दिन जब येशूले मान्सनलाइ सिकाउनाथ्या। तब एक जाना मोशाको कानुन सिकाउन्यावालाले उनरो परिक्षा अद्दाइलाइ खडा भयो, रे इसो प्रश्न अर्यो, “ओ असल गुरु, मइले कि काम अरु कि परमेश्वरले मलाइ अनन्त जीवन दिउन?”
औरले चाइ उनरो परिक्षा अद्दाइ उनसित स्वर्ग बठेइ एक अचम्मका काम धेकाउनाइलाइ भण्यो।
भोलिबार ब्याहानइ उन दोसर्या मन्दिरका आगनमी आया रे भौत मान्स उनरा वाँ आया, रे उन बस्या, पइ येशूले तिननलाइ शिक्षा दिन पस्या।
हामले ख्रीष्टको परिक्षा अद्दु पड्डइन, जसेरि तिननमि हइ कतिले अर्यो, रे स्याप बठेइ मर्या।