44 तिननमि हइ कतिले उनलाइ पकोड्डाइ खोज्यो, तर उनमी कसइले लगइ हात हालेइन।
तर फरिसि मान्सन बाइर निकलिबर जान्नाथ्या रे कस्याँ येशूलाइ माद्द सकिन्छ भणबर मौका खोज्ज लाग्या।
तबइकिलाइ यहुदि अगुवानले येशूलाइ पकोड्डाइ खोज्यो, तर कसइले उनमी हात हालेइन, क्याकि उनलाइ माद्दया समय आजी आया थेइन।
यिन कुरणी येशूले मन्दिरका आगनमी शिक्षा दिन्या बेला भेटी दिन्या पेटी भया ठाउकि भण्याथ्यो तबइकिलाइ कसइले लगइ उनमी हात हालेइन क्याकि उनरो मद्दया समय भया थेइन।
क्याकि म तुसित छु, रे कसइले तुलाइ जाइ लागीबर नक्सान अद्द सक्द्या होइन, क्याकि यइ सहरमि मेरा भौत मान्सन छन। जो मेरा शिष्या बनि सक्या छन।”
भोलिबारका रात प्रभु येशूले पावलका नजिक कल्लिबर भण्यो, “साहस अर, पावल, क्याकि जसेरि तुइले यरुशलेम सहरमि मेरो गवाही दिइ, तसेरि तुइले रोम सहरमि लगइ गवाही दिनु पणन्छ।”